Het azc in Budel staat al jaren symbool voor chaos, geweld en overlast. Vorige week kwam daar een nieuw dieptepunt bij: een homoseksuele asielzoeker werd door zeven medebewoners in elkaar geslagen. Zijn “misdaad”? Hij was volgens hen “te gay.” De groep riep beledigingen, trok aan zijn kleding
en sloeg hem in gezicht, hoofd en nek. Met een bebloed gezicht vluchtte het slachtoffer naar de receptie.
Dit is geen incident meer. Dit is structureel geweld in opvangcentra, veroorzaakt door een cultuur die niets moet hebben van homoseksualiteit en die gewoon wordt geïmporteerd in ons land.
Structureel probleem, geen uitzondering
Volgens LGBT Asylum Support is dit geen uitzondering, maar dagelijkse realiteit voor lhbtiq+-asielzoekers. Voorzitter Sandro Kortekaas zegt: “De veiligheid van deze mensen moet gegarandeerd worden.”
Hij roept op tot aparte opvang voor kwetsbare
asielzoekers. Want in de huidige situatie lopen homo’s, lesbiennes en transpersonen enorme risico’s om in hun eigen woonomgeving, het azc, te worden bedreigd of mishandeld.
Nederlandse paradox: hier worden slachtoffers opnieuw slachtoffer
De ironie is ziekmakend. In Nederland wordt de gemiddelde burger voortdurend de maat genomen over “inclusiviteit” en “tolerantie.” Bedrijven, scholen en gemeenten moeten regenboogvlaggen hijsen en diversiteitsplannen schrijven.
Maar tegelijk halen we duizenden mensen binnen uit landen en culturen waar homo’s als vuil worden behandeld. En dan doen we net alsof het een verrassing is dat diezelfde houding wordt voortgezet in de opvangcentra.
Het resultaat? Homo’s die vluchten voor veiligheid, komen in Nederland terecht in een omgeving die net zo gevaarlijk is als waar ze vandaan kwamen.
🟦 DDS zegt wat de kartelmedia liever verzwijgen – dat massa-immigratie intolerantie en geweld importeert. Wil jij dat wij dit blijven doen? Steun ons dan.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. De falende rol van COA
Het COA faalt keer op keer. In Budel moest het slachtoffer zélf zijn daders aanwijzen in aanwezigheid van beveiligers – een levensgevaarlijke situatie die alleen maar nieuwe represailles uitlokt. Pas twee dagen later werd hij overgeplaatst.
Dat is geen bescherming, dat is wanbeleid.
Dit past in een lange reeks incidenten: loverboypraktijken, diefstallen, vechtpartijen, intimidatie van personeel en bewoners. Budel is berucht, maar staat model voor veel andere azc’s.
Het zwijgen van activisten
En waar zijn de progressieve activisten nu? Waar zijn D66, GroenLinks en al die LHBTIQ+-clubs die normaal gesproken moord en brand schreeuwen bij de kleinste belediging?
Hun stilte is oorverdovend. Want de waarheid is pijnlijk: dit geweld wordt niet gepleegd door zogenaamd “foute Nederlanders,” maar door medebewoners uit precies die migratiegroepen die zij koste wat kost willen blijven importeren.
De regenboogvlag wappert wel op het gemeentehuis, maar in de azc’s heerst gewoon midden-Oosterse en Afrikaanse homofobie.
🟥 Vind jij dat DDS van waarde is – omdat wij benoemen wat links en het kartel verzwijgen? Steun ons dan nú.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. De import van intolerantie
De mishandeling in Budel laat zien wat al jaren aan de gang is: Nederland importeert niet alleen mensen, maar ook problemen en intolerantie.
We halen culturen binnen waar homo’s worden gezien als “te gay” en dus vogelvrij. En vervolgens laten we slachtoffers van dat wereldbeeld opnieuw slachtoffer worden in ons eigen land.
Het COA, de politiek en de activisten zijn allemaal verantwoordelijk. Zolang de grenzen openstaan, zullen dit soort incidenten zich blijven voordoen.
Budel is geen uitzondering. Budel is de regel.