Frankrijk is opnieuw opgeschrikt door een gruwelijke misdaad die nooit had mogen plaatsvinden. De 19-jarige Philippine Le Noir de Carlan, een jonge vrouw die bekendstond als een briljante studente en actief leidster bij de scouts, werd tijdens een lunchwandeling in Parijs aangevallen. De dader: Taha Oualidat, een 22-jarige Marokkaan met een zwaar verleden. Hij was eerder al veroordeeld voor verkrachting en had bovendien een officieel uitzettingsbevel op zijn naam staan. Maar - zoals zo vaak - gebeurde er niets.
Marokko weigerde hem terug te nemen en de Franse autoriteiten lieten het erbij zitten.
Hoe kon dit gebeuren?
In plaats van achter de tralies of terug in zijn thuisland te zitten, liep Oualidat gewoon vrij rond in de Franse hoofdstad. Daar kruiste hij het pad van Philippine. Kort daarna werd ze verkracht, gewurgd en gedeeltelijk begraven teruggevonden. Haar eigen familie vond uiteindelijk haar lichaam.
Het is een drama dat niet alleen een familie en een gemeenschap verscheurt, maar ook de totale onmacht van de Franse staat blootlegt.
Open-grenzenbeleid eist slachtoffers
Dit is geen geïsoleerd incident. Het past in een patroon dat we keer op keer in Europa zien: criminele migranten die niet uitgezet worden, ondanks rechterlijke bevelen en beloftes van politici.
De verantwoordelijken verschuilen zich achter diplomatieke smoesjes en bureaucratische procedures, maar de gevolgen zijn keihard: jonge vrouwen zoals Philippine verliezen hun leven door mensen die hier nooit hadden mogen rondlopen.
Macron en de Europese elite schuldig
De woede in Frankrijk is begrijpelijk. President Emmanuel Macron en zijn open-grenzenbondgenoten hebben jarenlang de eigen burgers verraden door
veiligheid ondergeschikt te maken aan migratie-ideologie.
Ze wisten dat deze man veroordeeld was. Ze wisten dat hij uitgezet moest worden. Ze wisten dat hij gevaarlijk was. En toch lieten ze hem rondlopen. Het bloed van Philippine kleeft daarom niet alleen aan de handen van de dader, maar ook aan de politici die dit beleid mogelijk maakten.
🟦 DDS zegt wat de mainstream verzwijgt: open grenzen kosten levens. Zolang de EU en nationale leiders dit beleid voortzetten, zullen er meer slachtoffers vallen. Wil jij dat wij dit blijven onthullen? Steun ons dan.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Remigratie als enige oplossing
Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen voordat men inziet dat het beleid moet veranderen? Het is niet genoeg om te zeggen dat “er fouten zijn gemaakt.” Er moet een fundamentele koerswijziging komen:
- Keiharde remigratie: criminelen met migratieachtergrond moeten zonder pardon teruggestuurd worden.
- Geen excuusbeleid meer: landen die weigeren hun onderdanen terug te nemen, moeten sancties krijgen.
- Veiligheid vóór ideologie: de bescherming van burgers moet de eerste en enige prioriteit zijn.
Open grenzen
De moord op Philippine laat zien hoe verrot het Europese migratie- en veiligheidsbeleid is geworden. Een jonge vrouw die alle kansen van het leven nog voor zich had, is het slachtoffer geworden van een crimineel die nooit in Frankrijk had mogen rondlopen.
Zolang Macron en zijn Europese vrienden vasthouden aan hun open-grenzenideologie, blijft dit doorgaan. En zolang blijven burgers – onze dochters, zussen en vriendinnen – de prijs betalen.
🟥 Vind jij ook dat DDS moet blijven eisen dat veiligheid vóór migratie komt? Steun ons nú.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.