Incidenten in azc’s rijzen de pan uit – maar overheid blijft asielzoekerscentra dumpen in woonwijken

Dat is niet alleen volkomen onverantwoord, het is ook gevaarlijk beleid. En dat weten ze in Bilthoven maar al te goed.

Volgens het plan moet er een opvanglocatie komen voor 300 alleenstaande mannelijke asielzoekers, die daar maar liefst 30 jaar lang ondergebracht worden. En dat in een wijk waar jonge meiden naar school fietsen, kinderen sporten en kwetsbare mensen zorg ontvangen. Een tikkende tijdbom, noemen buurtbewoners het – en terecht.

Want kijk naar de cijfers. Van de 16.200 geregistreerde incidenten in 2024 kwam meer dan 80% van mannelijke bewoners, vooral jongeren onder de 30. Op locaties voor alleenstaande minderjarigen deed zich zes keer zoveel overlast voor als gemiddeld. Dit zijn feiten, geen onderbuikgevoelens. En dan nog blijft de politiek, onder druk van de absurde Spreidingswet, deze bommen droppen in de samenleving.

De zorgen zijn tastbaar. Buurtbewoner Susan Blokhuis zegt het onomwonden:

Ze zegt het diplomatiek, maar de boodschap is duidelijk: cultureel conflict ligt op de loer. Vrijheden die voor ons vanzelfsprekend zijn – kledingkeuze, persoonlijke ruimte, gendergelijkheid – botsen met opvattingen van jonge mannen uit vaak zeer conservatieve islamitische culturen. Dat blijkt keer op keer, van incidenten op straat tot intimidatie in het OV.

En wat zegt de overheid? “U moet meedoen.” Want dankzij de Spreidingswet mogen gemeenten niet eens weigeren. Democratie? Lokale zeggenschap? Veiligheid? Allemaal ondergeschikt gemaakt aan een mislukte asielpolitiek.

Het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) blijft ondertussen volhouden dat “langdurige opvangplekken” de oplossing zijn. Minder privacy, meer overlast? Dan is het antwoord blijkbaar: laat ze langer blijven. Wat een logica.

Alsof overlast ineens verdwijnt als je mensen niet voor zes maanden maar voor zes jaar in een wijk zet. Alsof er wél veiligheid ontstaat door nóg meer geld te pompen in begeleidingstrajecten en omwonendenparticipatie. Iedereen weet: als je groepen jonge, kansarme mannen – vaak zonder perspectief – langdurig op een kluitje zet, dan ontstaat er frustratie, verveling en agressie.

En ondertussen moet de wijkagent van Bilthoven het alleen oplossen. Er is niet eens een politiebureau.

In plaats van luisteren naar zorgen, duwt het kabinet gewoon door. Want de deadline van de Spreidingswet nadert, en gemeenten moeten leveren. Of ze willen of niet. De regering, het COA en linkse bestuurders in de regio beschouwen inwoners als obstakels in plaats van partners.

Het resultaat? Woede, angst, en een samenleving waarin veiligheid en vertrouwen steeds verder afbrokkelen. Burgers trekken aan de bel, maar Den Haag drukt ze weg onder het mom van “noodopvang” en “solidariteit”.

Deze cijfers – en dit beleid – laten één ding zien: de asielketen is totaal ontspoord. Als zelfs kleine dorpen en kwetsbare woonwijken massaal volgestopt worden met alleenstaande jonge mannen, terwijl de incidenten exploderen, dan is het tijd voor een andere koers.

Stop met het bouwen van megalokaties. Stop met Spreidingsdwang. Geef gemeenten hun zeggenschap terug. En bovenal: herstel de grenscontrole en beperk de instroom, zodat we weer grip krijgen op wie hier komt, waarom, en waar zij terechtkomen.

Want als we dat niet doen, worden steeds meer Nederlandse buurten eigenlijk zelf opvanglocaties. Niet tijdelijk, maar structureel. Met structurele spanningen als gevolg.

Nederland verdient beter. De mensen in Bilthoven ook.