Kinderen bang voor blote mannen bij 'opvangcentrum': ouders eisen actie

Het resultaat? Kinderen met paniekaanvallen, nachtmerries en angst om nog naar school te gaan. Want de overlast is niet hypothetisch. Er zijn regelmatig politie-inzetten, meldingen van naakte mannen, een dronken vrouw die over het hek klom, en bewoners die de school letterlijk binnendringen.

En de stad? Die heeft het over een “incident”.

De verhalen zijn schrijnend. Kinderen durven niet meer naar hun kleuterschool. Ze worden ’s nachts wakker van nachtmerries. Vertellen thuis over blote mannen. Ouders zijn woedend, wanhopig en voelen zich totaal in de steek gelaten.

Dat je als ouder je kind achterlaat op een veilige plek, is de basis van vertrouwen in de samenleving. Maar in Bochum is dat vertrouwen volledig geschaad.

En dat komt niet door een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Dat komt door beleid. Bewuste keuzes. Een politiek die wéét dat het misgaat, maar pas reageert als het te laat is.

De opvang aan de Höntroper Straße is bedoeld voor mensen met de meest complexe problematiek: afgewezen asielzoekers, ex-gedetineerden, drugsverslaafden, mensen met ernstige psychische stoornissen.

Wat doet zo’n plek in vredesnaam naast een kleuterschool?

Iedereen snapt dat zo’n samenstelling risico’s met zich meebrengt. En nee, het gaat hier niet om “stigmatiseren”, maar om realistisch nadenken over veiligheid en verantwoordelijkheid.

Dat het hek tussen opvang en school niet eens volledig bedekt is, terwijl het wél aan de buitenkant van het terrein keurig is afgeschermd, maakt het des te absurder. Je zou bijna denken dat de kinderen minder bescherming verdienen dan toevallige voorbijgangers.

Wat stelt de stad voor als oplossing? Niet het verplaatsen van de opvang. Niet het versterken van fysieke veiligheid. Nee:

Kortom: symboolbeleid om de woede te temperen, maar geen échte ingreep om jonge kinderen te beschermen.

En dat terwijl bewoners melden dat de “veiligheidsmensen” telkens maar een paar dagen blijven – tot het mediageweld weer weg is. Daarna? Komen de incidenten gewoon terug.

Deze situatie klinkt als iets dat alleen in Duitsland gebeurt. Maar laten we eerlijk zijn: ook in Nederland ontstaan precies dit soort combinaties. Gemeenten die opvangcentra vlakbij scholen, sportparken of woonwijken plaatsen, zonder overleg, zonder inspraak, en vaak met dezelfde uitkomsten: overlast, onveiligheid en wantrouwen.

Wat in Bochum gebeurt, is een waarschuwing. Een wake-up call.

Als je kleuters niet meer veilig zijn op school, dan faalt de overheid op haar meest fundamentele taak.

De ouders van Bochum laten zich niet meer sussen. Ze eisen veiligheid, verantwoordelijkheid en daadkracht. En gelijk hebben ze.