De asielcrisis in Nederland duurt voort, maar de legitimatie ervan verandert per seizoen. Eerst was het “vluchtelingen uit oorlogsgebied”, toen “solidariteit met Europa”, nu is het volgens commentatoren als Raisa Blommestijn weer iets nieuws: “medemenselijkheid”.
Een vage morele vlag die inmiddels op alles wordt geplakt wat de Nederlandse bevolking schaadt: torenhoge instroom, woningnood, overvolle scholen, overbelaste zorg – en een overheid die blijft herhalen dat het allemaal ‘menselijk’ is.
Maar ondertussen groeit bij het volk het gevoel: “Dit beleid gaat allang niet meer over ons.”
Het 'eigen volk laatst'-effect: zichtbaar, voelbaar, bewezen
Blommestijn noemt het waar het op staat: Nederlanders zijn klaar met het ‘eigen volk laatst’-beleid. En daar is reden toe. Want in de praktijk betekent dat:
- Statushouders krijgen voorrang op sociale huurwoningen
- Gemeenten worden gedwongen tot opvang, tegen hun wil
- Gezinnen worden uit hun wijk verdreven om plaats te maken voor AZC’s
- Burgers die protesteren worden neergezet als ‘onfatsoenlijk’ of ‘extreem’
Dit is geen abstract moreel debat meer. Het is dagelijkse realiteit voor honderdduizenden Nederlanders.
👉 Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Academici ondersteunen terreursympathisanten en joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie en laat je stem horen Kritiek? Dan wordt je omroep onder druk gezet
Sid Lukkassen wijst op een ander aspect van deze problematiek: wie de waarheid uitspreekt, wordt aangepakt. Kritiek op het asielbeleid wordt niet weerlegd, maar gesmoord. Omroepen worden onder druk gezet, redacties geïntimideerd, geluiden buitengesloten.
In plaats van debat te voeren over de feiten, kiest het establishment voor het wegzetten van iedereen die zegt wat miljoenen mensen voelen. En dát maakt het nog gevaarlijker: de democratische ventilatie verdwijnt, terwijl de druk op straat toeneemt.
“Medemenselijkheid” zonder grenzen is gewoon machteloosheid
De term ‘medemenselijkheid’ wordt nu te pas en te onpas gebruikt om elk grensbeleid te blokkeren. Maar echte medemenselijkheid betekent ook verantwoordelijkheid nemen voor je eigen samenleving.
Wat is er medemenselijk aan:
- mensen jarenlang op een woning te laten wachten?
- wijkveiligheid te ondermijnen met overvolle AZC’s?
- ouderen te korten terwijl miljarden naar asielopvang vloeien?
- jongeren zonder perspectief achter te laten, omdat hun toekomst wordt opgeofferd aan morele poses van anderen?
Dit beleid doet meer kwaad dan goed. En het morele schild waarmee het wordt verdedigd, is versleten.
👉 Geen linkse intimidatie aan Nederlandse universiteiten. Stop de Hamasprotesten!
Academici ondersteunen terreursympathisanten en joodse studenten worden gejaagd. De maat is vol.
✍️ Teken vandaag nog deze petitie en laat je stem horen Het moet écht stoppen – en nu
De boodschap is helder: de grens is bereikt. In letterlijke én figuurlijke zin. Het “eigen volk laatst”-denken moet verdwijnen uit de instituties, het beleid én de politieke cultuur.
Want wie zijn eigen bevolking structureel achterstelt, verliest uiteindelijk alle legitimiteit. Wat Blommestijn en Lukkassen zeggen, is geen radicale retoriek. Het is gezond verstand dat in Den Haag al te lang ontbreekt.
En wie het wél zegt, verdient niet de aanval – maar het applaus.