Andrew Tate sleept Meta en TikTok voor de rechter: strijd tegen lastercampagne

Wat Tate hier doet, is historisch. Voor het eerst wordt de almacht van Big Tech juridisch frontaal aangevallen. En de timing is geen toeval: de afgelopen jaren zagen we hoe techreuzen, samen met media en NGO’s, mensen zonder bewijs wegzetten, cancelden en digitaal executeerden. Tate wil daar een einde aan maken.

De aanklachten zijn ingediend op 11 augustus in Los Angeles County. Advocaat Joseph D. McBride licht toe dat zowel Meta als TikTok in 2022 – toen Tate werd verbannen van hun platforms – publiekelijk beweerden dat hij betrokken was bij mensenhandel en crimineel gedrag. Zonder bewijs, zonder proces, en zonder vonnis.

McBride is glashelder:

Zijn collega-advocaat Thomas Maniotis voegde eraan toe dat de aanklachten “feitelijk, krachtig en hoog tijd” waren. Volgens de aanklagers hebben Meta en TikTok niet alleen hun macht misbruikt, maar actief samengewerkt in een gecoördineerde campagne om Tate kapot te maken.

Wat hier speelt, gaat veel verder dan Andrew Tate alleen. Dit is het schoolvoorbeeld van hoe Big Tech zichzelf heeft verheven tot rechter, jury en beul tegelijk. Het principe van de rechtsstaat – onschuldig tot het tegendeel is bewezen – wordt achteloos terzijde geschoven.

In 2022 werd Tate zonder enig proces van de platforms geknikkerd. De officiële reden? “Schending van de regels.” Maar de persberichten gingen veel verder: ineens was hij een “mensenhandelaar.” Ineens werd hij neergezet als crimineel, als monster.

Niet omdat een rechtbank dat zei. Niet omdat bewijs was geleverd. Maar omdat het politiek goed uitkwam. Tate was te populair, te invloedrijk, te ongehoorzaam aan het globalistische narratief. En dus moest hij kapot.

De hypocrisie druipt er vanaf. Want als Big Tech werkelijk bezorgd zou zijn over “slechte invloeden” of “gevaarlijke figuren,” dan zouden half Hollywood, de Amerikaanse oorlogsindustrie en talloze corrupte politici óók verbannen zijn. Maar dat gebeurt niet.

Nee, alleen dissidenten. Alleen mensen die hun eigen pad volgen, die jongeren aansporen om sterk, onafhankelijk en kritisch te zijn. Daar heeft Big Tech een hekel aan. Want sterke, onafhankelijke burgers laten zich niet hersenspoelen door de propaganda van Davos, Brussel en Silicon Valley.

Het is diezelfde hypocrisie die Tate nu juridisch aan de kaak stelt.

We hebben het eerder gezien. Trump, Wilders, Orbán, Salvini – allemaal zijn ze op hun manier slachtoffer geworden van gecoördineerde campagnes waarin media en techbedrijven samenwerken om iemand kapot te maken. Het recept is telkens hetzelfde: bestempel iemand als “gevaarlijk,” “extreemrechts,” of “crimineel,” en voer vervolgens een cancel-campagne uit totdat de persoon sociaal en professioneel is vernietigd.

Tate doorbreekt dat patroon. Hij vecht terug, niet alleen met woorden, maar nu ook in de rechtbank. En als hij wint - of zelfs maar een deel wint - dan kan dat de poorten openzetten voor talloze andere slachtoffers van Big Tech-tirannie.

Of je nu fan bent van Andrew Tate of niet, maakt hier eigenlijk niet uit. Waar het om gaat, is dat eindelijk iemand de lef heeft om de techreuzen juridisch aan te pakken. Hij legt hun arrogantie bloot. Hun hypocrisie. Hun machtsmisbruik.

Joseph D. McBride verwoordde het treffend:

Precies. De tijd dat Big Tech ongestraft levens kon vernietigen, moet voorbij zijn. Andrew Tate heeft de eerste steen gegooid. Het wordt hoog tijd dat meer mensen volgen.