Nieuwe NPO-serie over vuurwerkramp in Enschede stuit op bakken kritiek

Op papier klinkt het allemaal veelbelovend: regie door Gouden Kalf-winnaar Lourens Blok (Rampvlucht, Nieuwe Buren) en een script van de schrijvers achter Penoza en Swanenburg. Maar in de praktijk weet de serie de hoge verwachtingen totaal niet waar te maken. In plaats van een genuanceerde en respectvolle reconstructie van een zwarte bladzijde uit de Nederlandse geschiedenis, lijkt het resultaat meer op een schooltoneelstuk met een overambitieuze geluidsman.

Online regent het dan ook klachten over het onverstaanbare dialect, de matige acteerprestaties en de historische onzorgvuldigheid. Niet bepaald de reacties waar je als omroep op zit te wachten.

De cast bestaat onder anderen uit Joes Brauers als jonge wijkagent, Thomas Acda als rechercheur, Peter Blok als burgemeester en Katrien van Beurden als vuurwerkdirecteur. Maar echt overtuigen doen ze niet. “Wat wordt er slecht geacteerd, niet om aan te zien,” klinkt het op sociale media.

Het Twentse dialect, dat sommige acteurs krampachtig proberen na te doen, werkt vooral op de zenuwen. “Slecht geluid en onverstaanbaar gebrabbel,” is een veelgehoorde klacht. Dan helpt het natuurlijk niet dat er geen ondertiteling beschikbaar is. “Waar is de ondertiteling? Echt slecht!” klinkt het verontwaardigd.

De EO nam het project over nadat Viaplay het liet afweten vanwege financiële problemen. Achteraf misschien niet de meest gelukkige beslissing. Sommige kijkers noemen de serie zelfs “respectloos” tegenover de slachtoffers en nabestaanden. Een nationale ramp van dit kaliber zo karikaturaal en ondoordacht in beeld brengen, voelt voor velen als een trap na.

Waar de EO wellicht mikte op een Nederlandse Chernobyl, blijft De Vuurwerkramp steken in knulligheid en onbegrip. De serie staat inmiddels op NPO Start, maar of het publiek zich aan de resterende afleveringen durft te wagen, is nog maar de vraag.

Met alle bezuinigingsplannen van het kabinet zou de publieke omroep zich beter kunnen richten op waar ze écht in uitblinken, en het amateurtoneel gewoon lekker aan de commerciële zenders overlaten. Het voelt behoorlijk krom dat er bakken belastinggeld in dit soort halfbakken drama’s verdwijnen, terwijl sterke, journalistiek inhoudelijke programma’s het veld moeten ruimen.

Natuurlijk, het is goed dat er aandacht is voor dit soort verhalen — en ja, de Nederlandse film- en tv-wereld maakt flinke stappen (denk aan de indrukwekkende serie De Joodse Raad). Maar dít soort producties? Een doorn in het oog. Gewoon niet meer aan beginnen.