Zin in Zappelin-ster Fenna Ramos vertrekt na wangedrag-beschuldigingen

Het gaat hier niet om een eenmalige uitspatting of een misverstand. Meerdere meldingen spreken van een structureel patroon van wangedrag. Ramos zou medewerkers hebben gekleineerd, met stemverheffing haar zin hebben doorgedrukt en zich in toenemende mate onmogelijk hebben gedragen tijdens producties van BazarMedia. Gedrag dat totaal onverenigbaar is met de rol van kinderidool. Zeker in een tijd waarin de publieke omroep nadrukkelijk diversiteit, inclusiviteit en veiligheid predikt.

De reactie van AvroTros is veelzeggend: men “neemt de beschuldigingen serieus”, maar benadrukt tegelijk dat er “geen direct wangedrag is gemeld binnen de omroep zelf.” Alsof het gedrag van een publieke kindervriend alleen telt als het toevallig op de werkvloer van AvroTros plaatsvindt. Terwijl deze vrouw al zeven jaar het gezicht is van een programma dat peuters en kleuters dagelijks in hun huiskamer begroet.

En nu, onder druk, gooit de omroep het op een ‘gezamenlijk besluit’ om aan het eind van 2025 afscheid te nemen. Een doorzichtig rookgordijn om reputatieschade te beperken. De omroep is niet transparant over wanneer deze signalen binnenkwamen. Waarom is er geen onderzoek ingesteld? Waarom geen openheid naar ouders die hun kinderen jarenlang aan het programma toevertrouwden?

Volgens advocaat Royce de Vries was het vertrek “al besloten”, en zou Ramos zich niet herkennen in de beschuldigingen. De timing? Zuiver toeval, beweert hij. Een kinderprogramma-presentator die toevallig exact op het moment van serieuze aantijgingen besluit “commerciële kansen” te zoeken. Dit is niet geloofwaardig – dit is damage control.

De publieke omroep wordt weer betrapt op het verdoezelen van problemen zolang het niet direct op het eigen kantoor plaatsvindt. En dat is een patroon. Denk aan eerdere incidenten bij de NPO – van talkshowredacties tot dramaseries – waarbij signalen van intimidatie en wangedrag jarenlang werden genegeerd of afgezwakt.

Fenna Ramos presenteerde zich jarenlang als een vrolijke, sprankelende kracht binnen de NPO-kinderprogrammering. Haar aanwezigheid in huiskamers werd bijna vanzelfsprekend. Maar achter de schermen werd een heel ander gezicht zichtbaar: dat van een vrouw die de regie kwijt was, en kennelijk geen grenzen kende.

En het pijnlijkste? Dit gebeurt onder de vlag van een publieke omroep die zichzelf voortdurend op de borst klopt over sociale veiligheid, integriteit en representatie. Maar als het erop aankomt, zwijgt men liever en schuift men stilletjes iemand de achterdeur uit.

De waarheid is helder: Fenna Ramos valt van haar voetstuk. En AvroTros en de NPO doen er alles aan om de val zacht te laten lijken. Maar dit is symptomatisch voor een grotere rot in het publieke bestel. Terwijl ouders, kinderen en belastingbetalers recht hebben op duidelijkheid, kiest de omroep opnieuw voor het beschermen van de eigen reputatie. Dat is onacceptabel. Kinder-tv hoort veilig te zijn – voor kinderen én voor medewerkers. En dat begint met de waarheid.