Grootmachten eisen actie: Israël moet hulp Gaza toelaten

Terwijl westerse media hun best doen om het narratief rond Israël nog enigszins in evenwicht te houden, groeit de internationale verontwaardiging met de dag. Kinderen sterven van de honger, ziekenhuizen liggen in puin en internationale hulporganisaties worden gehinderd in hun werk. Wat begon als een oorlog tegen Hamas is ontaard in een collectieve straf voor een compleet volk.

Frankrijk, Duitsland en het Verenigd Koninkrijk – drie landen die doorgaans diplomatiek uiterst voorzichtig opereren – trekken nu onomwonden aan de bel. In hun verklaring, afgegeven na spoedoverleg, spreken ze van een "humanitaire ramp" die "nu ten einde moet komen". Er is geen tijd meer te verliezen, waarschuwen ze.

De regeringen eisen dat Israël zijn blokkade opheft en de toegang tot water, voedsel en medische hulp herstelt. Het gaat daarbij niet om een gunst, maar om het nakomen van internationale verdragen en het respecteren van het humanitaire oorlogsrecht. "Het onthouden van essentiële hulp aan de burgerbevolking is onaanvaardbaar," klinkt het stevig.

En ze hebben groot gelijk.

Wat er nu in Gaza gebeurt, is simpelweg beschamend. Duizenden doden, honderdduizenden ontheemden en een infrastructuur die nauwelijks nog functioneert. De VN heeft het al langer over een "door mensen veroorzaakte hongersnood". En wat doet Israël? Het blijft blokkeren, tegenwerken en saboteren — alles onder het mom van veiligheid.

Wat opvalt, is dat Nederland voorlopig zwijgt of slechts halfslachtige uitspraken doet. Premier Schoof noemde de situatie “catastrofaal”, maar durft nog altijd geen serieuze druk op Israël uit te oefenen. En dat terwijl onze Europese partners zich wél durven uitspreken. Is Nederland zo bang voor de pro-Israëlische lobby dat het zelfs geen principiële houding meer durft aan te nemen?

Want laten we eerlijk zijn: de situatie in Gaza is een morele lakmoesproef. Wie nu zwijgt, kiest de kant van het onrecht. Wie blijft hameren op abstracte ‘tweestatenoplossingen’ zonder de huidige misdaden te benoemen, is medeplichtig aan het lijden van onschuldige burgers.

Israël heeft, net als elk ander land, het recht zich te verdedigen. Maar wat het nu doet, gaat alle grenzen van het aanvaardbare te buiten. Je kunt niet beweren tegen terrorisme te strijden door complete woonwijken plat te bombarderen en tegelijkertijd de toegang tot voedsel en water af te sluiten.

De Europese oproep van vandaag is dan ook geen anti-Israëlische boodschap. Het is een oproep tot menselijkheid. Tot rechtvaardigheid. Tot het stoppen van een humanitaire tragedie die ons allemaal aangaat.

De drie Europese grootmachten hebben gesproken. Nu is het tijd dat Nederland zich aansluit. En het is tijd dat Israël stopt met het blokkeren van basale hulp aan mensen die niets anders willen dan in leven blijven.

Want als je zelfs water en brood ontzegt, dan heb je elk moreel kompas verloren.