Labour MP Graham StringerBij het Climategate-schandaal zijn meer dan duizend e-mails, die compromitterende onderlinge correspondentie bevatten van een groep vooraanstaande klimatologen, in de openbaarheid gekomen. Naar aanleiding daarvan zijn er in het Verenigd Koninkrijk twee onderzoeken uitgevoerd naar wat er nu precies aan de hand was. Eén door de Muir Russell-Commissie en één door de Ron Oxburgh-Commissie.
Hierbij zijn geen klimaatsceptici gehoord. Voorts is vastgesteld dat verschillende leden van deze commissies uitgesproken voorstander waren de menselijke broeikashypothese, terwijl andere financiële belangen hadden in de alternatieve energiesector, die afhankelijk is van subsidies, die op hun beurt weer afhankelijk zijn van de klimaathype.
De aanhangers van de menselijke broeikashypothese zijn van mening dat de uitkomsten van deze onderzoeken hebben aangetoond dat Climategate een storm in een glas water was, die door de klimaatsceptici werd gebruikt om de klimaatalarmisten te discrediteren. De klimaatsceptici zijn daarentegen van mening dat het werk van de twee onderzoekscommissies als een witwasoperatie dient te worden gezien.
In maart had Lord Acton, de vice-kanselier van de Universiteit van East Anglia, waarvan de CRU (Climatic Research Unit, de bron van de gewraakte e-mails) deel uitmaakt, verzekerd aan de 'Science Select Committee' van het Britse Parlement, dat het onderzoek van Oxburgh 'would reassess the science and make sure there is nothing wrong'. Maar dat bleek geenszins het geval te zijn reden voor deze commissie op nog wat additionele vraagjes te stellen. En ach, daar kwamen geen bevredigende antwoorden op.
Andrew Orlowski rapporteert daarover het volgende in 'The Register':
Might the University of East Anglia now rue its handling of the Climategate affair? An MP tells us that the University has ignored instructions given to it by the House of Commons Science Committee earlier this year, and MPs were given misleading impressions.
"Everybody on the Committee last time asked that there be no gaps between our report, and the Muir Russell report and the Oxburgh Report - but there are huge gaps. The Muir Russell people and the Oxburgh people didn't talk to each other, so there were bound to be gaps," says Committee veteran Graham Stringer MP. "We are left with the science left unlooked at."
De uitspraken van Oxburgh die door de commissie werd ondervraagd, leverden dus geen bevredigende antwoorden op. Volgende maand zal Muir Russell worden ondervraagd. Ook Lord Acton zal nader aan de tand worden gevoeld.
Orlowski concludeert:
The composition of the Science Select Committee can hardly be described as skeptical. Its concern rather seems to be that of the reputation of British academia. A university - ultimately funded largely by the public - has had serious allegations levelled against it, while its own enquiries have failed to accept that structural reform of scientific practices may be needed.
Kortom, het lijkt er op dat deze commissie van het Britse Parlement een eind meegaat in de kritiek die door de klimaatsceptici is geuit.
Maar wat te denken van van de oorspronkelijke toezegging van Lord Acton dat de commissies zich zouden dienen uit te spreken over de wetenschap ('to reassess the science')?
Dat lijkt mij te veel gevraagd. Daarover dienen onderzoekscommissies geen uitspraken te doen. Dat dient te worden uitgevochten in onderlinge discussies tussen competente wetenschappers. Wat de onderzoekscommissies wèl zouden kunnen aanbevelen is dat de klimaatalarmisten nu eindelijk eens ophouden met het frustreren van een dergelijke discussie.
Kan het ook anders? Ja dat kan. In ons eigen land gaat dat de laatste tijd de goede kant op, waarbij het KNMI, voor zover ik kan beoordelen, een opvallend positieve rol speelt. Meer daarover later.
