De motorfiets als hebbeding

Onder de gemotoriseerde tweewielers doen scooters (en e-bikes) het qua verkoop wellicht het beste, maar er is nog een andere trend gaande: die van de customized motorfiets en brommer. Een van de exponentent ervan is de jaarlijkse (en in populariteit groeiende) Rusty Gold Swap Meet.

Bij customized motorfietsen denk je wellicht nog aan uit de krachten gesleutelde choppers met daarop oversized bikers in met doodskoppen behangen leder. Toegegeven, die waren er ook afgelopen zondag op het parkeerterrein van rock-‘n’-rollcafé Cruise Inn aan de rand van Amsterdam-Oost. Maar ze waren lang niet in de meerderheid en deelden bier en friet met goedgeklede en –geconserveerde vijftigers op vintage BSA’s, snelheidsverslaafden in flitsende motorpakken op felgekleurde racemonsters en bebaarde en gekapte hipsters met tot op de laatste schroef bewerkte Honda’s uit de jaren tachtig.

In een onverwacht warm zonnetje was het goed rondhangen, tussen roestige tankjes, chromen lampen en spiegels, motorblokken, hele jaargangen motortijdschriften uit de jaren zeventig, metallic helmen, maar ook home designed T-Shirts, eigengebakken muffins en schattige Kreidlers uit de jaren zestig.

Er werden tips, adviezen en kaartjes uitgewisseld: het aantal kleine bedrijfjes dat zich specialiseert in het opknappen en naar persoonlijke voorkeuren verbouwen van motorfietsen is snel groeiende – in elk geval in de Randstad. Elke handige sleutelaar met een garage op een gaar industrieterrein noemt zich een custom builder; met vaak inderdaad bijzondere resultaten. Frames worden verlengd, tanks gespoten, zadels vervangen en verlengd, uitlaten verdubbeld – alles kan en mag, zolang het er goed uit ziet. Rijgenot lijkt daarbij een factor van ondergeschikt belang. “Het kan net, als je de bochten maar flauw neemt”, vertelde de maker over zijn customized BMW met een uitzinnig brede boxermotor (met de kenmerkende horizontale nokkenassen) en een extreem naar achter geschoven zadel.

Tegen het middaguur was de hele Zuiderzeeweg versierd met een lint van motoren in alle denkbare merken maten, cilinderinhouden, leeftijden en kleuren – zo veelzijdig en bont als het publiek. Hoewel – de vrouwen zijn nog zeer sterk in de minderheid, en dan nog meestal als sidekick van de motorrijdende man. Maar, met de verhipping en daarmee vergaande stilering van het gemotoriseerde vervoer, komt het imago van de motorrijder allengs in een zachter gekleurd daglicht te staan. Het gaat niet alleen meer over kracht en snelheid, maar ook over vorm, print en kleur. Stijl staat meer en meer centraal – al is het bij de Cruise Inn nog niet zo gesophisticeerd als bij de jaarlijkse Gentleman’s Ride – waar de bestuurders van de allerfraaiste motoren, scooters en brommers bij gelegenheid in scherp gesneden pakken door de stad toeren.

Een motorfiets als hebbeding, niet alleen om mee te scheuren, maar om mee te pronken en je eigen stijl tentoon te spreiden. Het kost wat (euro’s, tijd en moeite), maar dan word je ook wel gezien. En je hoeft je nooit meer af te vragen wat je met je spaargeld zult doen.