Deze kat zag er wat raar uit. Maar de oorzaak bleek een hele verrassing

Monty zat al een hele tijd in het asiel. Niemand wilde hem hebben, dus bleef hij altijd eenzaam achter als enkele van zijn soortgenoten wél meegenomen werden. Waarschijnlijk schrok zijn gezicht potentiële baasjes af, want Monty heeft een nogal opvallende neus. Het deel erboven is nogal plat, en de neus zit wat lager dan normaal. Volgens de eigenaren van het asiel miste het dier een botje in zijn gezicht. Maar is dat wel de echte reden, of zit er nog iets anders achter?

Dat vroeg het koppel dat Monty uiteindelijk toch meenam, zich ook af. Eigenlijk maakten ze zich helemaal niet zo druk om het wat aparte gezicht. Het had hen juist wel aangetrokken. De kat was daardoor uniek, en het zag er ook gewoon best schattig uit. Ze namen hem dus met alle plezier mee. De twee hadden overigens al meerdere katten in huis: ze zijn duidelijk kattenliefhebbers. Maar waar ze zich wél zorgen om maakten, was het gedrag van Monty.

Hij leek zich namelijk te kunnen aanpassen aan zijn nieuwe leefomgeving. Hij speelde niet echt met de andere katten, en deed zijn behoeften overal en nergens. Ze besloten om hem toch maar eens te laten onderzoeken, om te kijken of er niet iets anders in het spel was.

En wat bleek nou: hun voorgevoelens waren correct. Het gedrag en het afwijkende neusje waren te wijten aan Trisomy 21. Bij mensen staat dit beter bekend onder de naam 'syndroom van Down'. Bij ons komt deze afwijking overigens ook veel vaker voor dan bij dieren: Monty is één van de weinige katten waarvan bekend is dat ze dit hebben.

Maar wat maakt het ook uit, moeten zijn baasjes gedacht hebben. Ze hadden hem terug kunnen brengen naar het asiel. maar de diagnose maakte hun huisdier nóg bijzonderder, en dat vonden ze helemaal prima. En als kers op de taart hebben ze zelfs een hele lijn aan leuke spulletjes om hem heen gemaakt, zodat hun liefde voor Monty gedeeld kan worden met iedereen!