Het panwesterse idee (3)

Geen categoriemrt 20 2014, 17:45
Bedoeling van de twee voorgaande vergelijkingen tussen Rusland en de tandem EU/USA is niet om mensen simplistische voorkeuren aan te praten, noch anti-amerikaans, noch pro-Russisch. Voor West-Europa is noch het centralistische Amerikaanse noch het centralistische Russische systeem wenselijk. Wat Europa (en het Westen) nodig heeft, zijn leiders die daadwerkelijk Europees (en Westers) denken.
De grote tragedie van Europa vandaag is echter dat alle media, intellectuelen en beleidsmakers de mond vol hebben van 'meer Europa' maar eigenlijk bedoelen 'meer Europese Unie'. Eigenlijk verdedigen zij niet Europa maar het politieke systeem van de Europese integratie naar (en onder) Amerikaans model, maar dan in een totalitaire versie.
Europees denken is juist onmogelijk door deze Europese Unie omdat de EU in essentie geen Europees project is. De Europese Unie is geen beschavingsproject maar een eliteproject: deels een neoliberale, eengemaakte markt (economische elites), deels een internationaal kartel van traditionele politieke families (politieke elites) en deels een bureaucratische superstructuur (bureaucratische elites) die functioneert los van de identiteiten in wier naam ze bestuurt. Deze economische, politieke en bureaucratische elites verdedigen in de eerste plaats zichzelf en niet de Europese naties of beschaving. Daarom krijgen hun internationale allianties (Arabische petrostaten en Amerika) binnen dit identiteitsloze systeem alle ruimte om hun eigen agenda door te duwen, en die is pro-islamitisch ('Eurabia') en anti-Russisch. In de woorden van de Franse geostrateeg Alexandre Del Valle:

"l’Europe, depuis sa création, en 1957, n’a pas été conçue comme un projet de puissance, mais comme une simple tête de pont de “l’empire américain”, maître de l’Otan et leader incontesté de l’Occident. Or cet ensemble n’est pas défini par les stratèges comme un espace géocivilisationnel et culturel, mais comme un vaste marché commun universel (but du FMI), chargé d’endiguer l’ex-Bloc russo-communiste et ses alliés, adeptes d’un monde multipolaire hostile à “l’Empire” et au démantèlement des souverainetés et identités nationales. Depuis ses origines donc, l’Union européenne est un pion majeur de l’échiquier économico-stratégique atlantiste, un laboratoire d’une suprasociété mondialiste d’expression anglo-saxonne dont la vocation n’est autre que de contenir la progression russe vers l’Ouest."

Europa echter loopt niet van Brussel naar Washington maar wel van Brest naar Vladivostok, via de as Parijs – Berlijn – Moskou (Lees: Marc Rousset, La nouvelle Europe Paris Berlin Moscou). West-Europa leeft vandaag onder de patronage van Amerika, dus van een ander continent dat geografisch ver van ons ligt en geen geostrategisch belang heeft bij ons, tenzij om anti-Russisch te zijn. Niet Amerika met zijn schaliegas/olie-voorraad is voor Europa de geostrategische inzet van morgen maar wel de energievoorraden van Rusland, ook als (Siberische) bufferzone tegen China en de moslims van Centraal-Azië.
Op de nieuwe bedreigingen geeft Amerika geen antwoord meer, integendeel, het verergert ze met een geostrategie die niet bedoeld is op Westerse frontvorming maar op hun eigen suprematie en een messianistische visie van zichzelf. Door zijn anti-Russische oorlog is Amerika ook anti-Europees en verhindert het om onze Europese beschaving te verenigen en maximaal te verdedigen, zowel militair, economisch als cultureel. In de woorden van Alexandre Del Valle:

"la nécessité d’arrimer la Russie à ce que j’ai appelé le « Panoccident », c’est-à-dire l’ensemble géocivilisationnel qui unit des peuples de culture européenne devant faire face aux mêmes ennemis extérieurs et aux mêmes défis intérieurs (démographie, immigration, problèmes sociaux-économiques, avancée du Politiquement correct, etc). De plus, en période de raréfaction des énergies fossiles - peur du « peak oil » - et de la trop forte dépendance énergétique envers les pays du Golfe, parrains du totalitarisme islamiste, la Russie peut à la fois apporter au futur bloc panoccidental des ressources fossiles dont elle regorge, ainsi que sa formidable profondeur stratégique et sa « force de frappe » militaire et spatiale."

Enkel een echte panwesterse alliantie van Rusland en Amerika en Europa kan een oplossing bieden voor de problemen van de toekomst, want alleen samen dekt deze alliantie geografisch alle fronten af, en bezit het een onoverwinbare economische, culturele en militaire macht. Europa kan dit in gang steken door als eerste een paneuropese alliantie met Rusland aan te gaan (o.a. botweg geweigerd door de EU-leiders toen Oekraïne voorstelde om samen met Rusland te onderhandelen voor het associatieverdrag, blijkbaar is islamistische politiestaat Turkije belangrijker dan een Europese natie). Amerika van zijn kant moet beseffen dat het Westen geen voordeel heeft bij een verdeeld en verzwakt Europa. Europa van zijn kant heeft baat bij zowel Amerika als Rusland opdat het niet door één van hun beiden kan gedomineerd worden.
Envoi
Het lijkt ver weg vandaag, maar op termijn is een panwesterse alliantie, of op zijn minst een paneuropese met Rusland, de enige rationele uitweg. De huidige route van USA en EU is de doodlopende weg: de totale neutralisering van onze democratieën, de onbetaalbare schuld van Europese en Amerikaanse banken, het beleid van massamigratie (voor 2050 nog eens 60 miljoen niet-Europeanen volgens Europese Commissie en Raad), toetreding van Turkije, isolatie van Rusland, kortom, verdere afbraak en demoralisering. De weg is lang, alleen al omdat de sterke machinerie van de EU in de weg zit, maar net zoals bij de oude Sovjet-Unie is de EU een lege, failliete doos, enkel de structuren zijn sterk. De grote vraag van overtuigde Europeanen is dan ook: hoe gaan we bij elke nationale verkiezing, of internationale crisis, een stap verder in de afbraak van de EU en de juiste opbouw van Europa en het Westen?
Lees ook deel één en twee van deze drieluik van Katrien Spruyt.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten