Hoeveel onnodige pillen slikt u?

Normaliter is klagen over de vermarkting van de universiteit voorbehouden aan mensen die toch al een hekel aan de markt hebben. Bijna zonder uitzondering komt kritiek op de toenemende commercialisering van de universiteit uit linkse hoek. Het interesseert rechtse mensen kennelijk niet zo. En dat is vreemd; want het verdedigen van de academie als bolwerk van onvervalste geleerdheid is bij uitstek een conservatief thema. U zult van conservatieven niet horen dat gymnasia dicht moeten, dat we een grondschool moeten introduceren en dat het onzinnig is om boeken te lezen. Rechtse mensen zijn wat dit betreft kennelijk vooral rechts, in de tweede plaats pas conservatief - of überhaupt niet.

Misschien moet ik mijn voortdurende kritiek op een aan de markt verkochte universiteit daarom wat aanschouwelijker maken en me richten op het individu dat de rechtse mens zo waardevol vindt. Sterker, ik betrek het op henzelf; hoeveel onnodige pillen slikt u nu eigenlijk? Wellicht dat een directe consequentie voor het inidividu, doet inzien dat we met het beschadigen van de vrijheid van de universiteit onszelf letterlijk beschadigen.

Waar geld en kennis samenkomen, zegeviert het geld. Het geld gaat de kennis de maat nemen. En hoewel velen van u zullen klagen over homeopatie, zie ik in big pharma een grotere bedreiging voor onze gezondheid dan een pilletje met een oneindig geringe werkzame stof. Want de farmaceutische industrie wil medicijnen verkopen. Meer niet. Gelul over gezondheid is marketing. Hoe groter de medicijnenafzet, des te groter de winst. Het is dus zaak zoveel mogelijk middeltjes weg te zetten en dat doen de farmaceuten op twee manieren.

In de eerste plaats is er de uitvinding van de ziekte. Het klinkt als een flauwe persiflage op een boek van Harry Mulisch, maar ziektes worden zelden gevonden, meestal gestipuleerd en uitgevonden. Vooral in de door de kwantitatieve methode bezeten geneeskunde, is een ziekte niets meer dan een aantal afwijkende waarden op een aantal vooraf belangrijk gebombardeerde variabelen. Patiënt x heeft ziekte y, want zijn waarde a is hoger dan b. Dat werk. En als u dat te cryptisch vindt; u kent ongetwijfeld kinderen die lijden ADHD of ADD, en daartegen allerhande medicijnen slikken. En u vraagt zich ook weleens af waarom al die ziekten vroeger zo zeldzaam waren, of überhaupt niet leken voor te komen. Ik ben bang dat ik u van naïeviteit moet betichten, als u die exponentiële toename in 'ziekelijk drukke' kinderen op het conto van 'wetenschappelijke vooruitgang' schrijft. Hoe dan ook, de wildgroei aan ziekten die farmaceutisch behandelbaar zijn, komt de pillenindustrie te goed uit om toevallig te zijn.

In de tweede plaats is er dan ook een academisch ontwikkeling die hiermee samenhangt. Doordat het geld regeert op universiteiten, produceren wetenschappers - bewust of onbewust - kennis op aanvraag. Wat u zich daarbij voor moet stellen, is geen complot of de assumptie van oliedomme hoogleraar, maar een veel subtieler proces. Kort en goed: farmaceutische bedrijven financieren farmaceutisch onderzoek. Dit is een ogenschijnlijke trivialiteit, maar betekent dat onderzoek naar de bestrijding van ziekten wordt gezocht in de medicinale hoek. Universiteiten zijn immers steeds meer aangewezen op de derde geldstroom en hebben niet de luxe die gelden te weigeren. Dat heeft tot gevolg dat niet-farmaceutische remedies ondergesneeuwd raken. En dat is bizar, want het onderzoek dat daarover bestaat, laat duidelijk zien dat een aanpassing van het dieet of een gezond slaapritme een doorslaggevende rol kan spelen in de bestrijding van bijvoorbeeld depressies. Maar ja, dat is geen lucratief onderzoek, want is moeilijk om te zetten in geld. Een ander dieet levert geen miljarden op, een beter dag-nachritme al helemaal niet, psychiatrische medicijnen wel.

Veel pillen die u slikt zijn helemaal niet nodig. U slikt ze alleen omdat farmaceuten willen dat u ze slikt. Niet omdat de alternatieven mindere resultaten laten zien, maar omdat ze minder klinkende munt opbrengen. En mocht u nu nog het probleem van een aan de markt geprostitueerde universiteit niet zien, staat u er dan even bij stil wie al die onnodige medicijnen betaalt. Inderdaad, u, want u draagt premies en belasting af.