Moeder: mijn zoons zijn beschadigd in Vlaardings pleeggezin

ROTTERDAM (ANP) - De biologische moeder van twee Syrische jongens stelt dat haar zonen beschadigd uit het Vlaardingse pleeggezin van Johnny van den B. en Daisy W. zijn gekomen. "Zij kunnen niet vergeten wat hen allemaal is aangedaan. Zij kunnen niet vergeten wat ze hebben moeten doormaken", staat in haar slachtofferverklaring die vrijdag in de Rotterdamse rechtbank werd voorgelezen.

Beide jongens zouden door de verdachten zijn geschopt en geslagen toen ze 11 en 5 jaar waren. Volgens het Openbaar Ministerie kregen ze ook brandende sigaretten en een krukje naar zich toegegooid. "Mijn jongste zoon heeft lange tijd erge nachtmerries gehad en slaapproblemen. Hij heeft nog steeds nachten dat hij droomt over de dingen die hij heeft moeten meemaken in het gezin", aldus zijn moeder. "Als hij buiten speelt, is hij bang om John of Daisy tegen te komen. Hij schrikt als hij iemand ziet die op hen lijkt."

Haar oudste heeft gedrags- en concentratieproblemen, zei de moeder. "Beide jongens zijn bang in het donker. Zij durven 's nachts niet alleen uit bed om naar de badkamer te gaan."

Haar zoons bleven twee maanden in het Vlaardingse pleeggezin en wonen inmiddels weer bij hun eigen moeder. "Ik moest erop vertrouwen dat de instanties voor mijn kinderen zouden zorgen en hun een veilige plek zouden bieden. Maar uiteindelijk is dit de meest onveilige plek gebleken, de plek waar mijn kinderen het meest beschadigd zijn, waar zij de meeste littekens hebben opgelopen. Littekens op hun lijf, maar vooral op hun ziel. Ik vraag me nog steeds af waarom dit alles is gebeurd. Waarom?"

De oudste van de broers liet ook een slachtofferverklaring voorlezen, waarin hij liet weten zich machteloos te hebben gevoeld. "Het was een vreselijke tijd, het was de hel voor mij en mijn broertje", aldus de jongen. "Na de periode in het gezin had ik veel last van boosheid in mij. Ik denk echt dat ik schade heb opgelopen in het gezin. Trauma's. Het werd ook steeds erger."

Zijn slachtofferverklaring eindigde met het schuldgevoel voor het Vlaardingse pleegmeisje. "Als ze mijn verhaal serieus hadden genomen, dan was dit niet gebeurd, dan was dat meisje daar nooit naartoe gebracht."