Red kunst: laat kunst met rust!

Nu het eerste stof is neergedaald over de door de Tweede Kamer aangenomen kunstbezuinigingen, is er eindelijk plaats voor reflectie. Worden alle artiesten die ons uitdagen tot verandering nu de pineut? Naarmate ik er langer over nadenk, betwijfel ik dat meer en meer.

Zo is in België een meer edgy popklimaat ontstaan dan bij ons, hoewel daar zelfs geen oefenruimtes worden gesubsidieerd. In landen als Spanje, Zweden, Frankrijk en Duitsland is er al jaren een breder aanbod van pop en elektronische muziek. Daar heerst 'eerst het idee, techniek komt later wel'. In die landen laat de overheid artiesten, promotors en publiek meer hun gang gaan. Een overheid die ruimte biedt, faciliteert en vrijheid gunt aan creatieve communities en vrijplaatsen. In Nederland heeft popmuziek met bijpassende rockacademies een stoffig en geïnstitutionaliseerd imago. Jonge popfans wijken dan ook massaal uit naar buitenlandse festivals als Melt en Sziget.

Hoeveel geld zouden we overhouden voor echte kunst als we zouden stoppen met het institutenfetisjisme? Ontelbare miljoenen gingen de afgelopen decennia verloren aan te dure gebouwen en steeds duurder wordende personeels-, beveiligings- en hofhoudingskosten. Niet de kunst was de winnaar maar de projectontwikkelaars. Een kapitale blunder. De nieuwe cultuurgebruikers anno 2011 zijn juist op zoek naar authenticiteit en kleinschaligheid.

Gelukkig gaat het op vele vlakken ook goed met de Nederlandse creatieve industrie. Design, architectuur, mode en elektronische muziek zijn enorme exportprodukten geworden. Onze topmodefotografen Inez vanLamsweerde en Vinoodh Matadin halen de covers van Vogue in New York. Het 'Viktor & Rolf-effect' heeft voor vele talenten nieuwe wegen geopend.

Altijd zal de artistieke norm worden gewaarborgd door eigenzinnige ontwerpers, theatermakers, musici en kunstenaars met 'durf'. Zij zullen uiteindelijk de weg plaveien voor de aankomende nieuwe lichting jonge honden, die zich door deze iconen laten inspireren. Een vitaal undergroundklimaat zorgt uiteindelijk dat mainstream ook scherper en kwalitatiever blijft.