Blijkbaar is hij dus echt de favoriet voor de Republikeinse nominatie.
Zoals het Amerikaanse blog Hot Air vandaag terecht bericht is het de afgelopen week volstrekt duidelijk geworden dat de Republikeinse gouverneur van Wisconsin, Scott Walker, gezien moet worden als dé favoriet voor de Republikeinse nominatie. Het alles beslissende argument?
Niemand wordt zo hard aangepakt door de media als hij. Tegenwoordig moet hij het letterlijk elke dag ontgelden.
Het begon allemaal met een vraag - in Groot-Brittannië - over evolutie. Geloofde de gouverneur daarin? Hij ontweek de vraag omdat hij het nogal dom vond dat hij geacht werd deze te beantwoorden: wat heeft dit te maken met zijn ambitie om president te worden? Sommige Amerikanen geloven in evolutie, andere niet. Waar het om gaat is wat hij van plan is als president: op welke kosten wil hij bezuinigen, hoe zou hij omgaan met ISIS, etc.
Vervolgens namen linkse media en politici het hem kwalijk dat hij zijn universitaire studie niet heeft afgerond. Jawel, u leest het goed: één van de meest succesvolle gouverneurs in de geschiedenis van Wisconsin stopte na 3,5 jaar met zijn studie. In die tijd had hij genoeg kennis opgedaan om een goede baan te kunnen vinden; hij kreeg die aangeboden en greep zijn kans. Aanvankelijk was hij van plan om zijn studie later alsnog af te ronden, maar hij werd zo succesvol dat hij daar eenvoudig de tijd niet voor had. Een heel gezond, goed argument om door te gaan met werken - de enigen die daar anders over denken zijn zelfverklaarde leden van het establishment die niet naar de prestaties van een mens kijken, maar naar zijn papieren (en of die wel van de juiste universiteit zijn en, zo ja, of je dan ook nog lid was van de juiste studentenvereniging).
Walker reageerde krachtig op die kritiek, waarna de media maar snel een stapje terug deden. Dit ook omdat de Amerikaanse kiezer niet echt onder de indruk was van deze aanvalsstrategie: Amerikanen hebben juist groot respect voor self made men, en terecht natuurlijk.
Vervolgens besloten de media maar om het over een andere boeg te gooien. De oud-burgemeester van New York, Rudy Giuliani, zei tijdens een evenement waar Walker ook bij aanwezig was dat president Obama in zijn ogen "niet van Amerika houdt." De linkse pers buitelde over zichzelf om de eer van de president te verdedigen. Belachelijk! Wat een verschrikkelijke uitspraak van Giuliani! Oh, en waarom zei Walker er niets van? Hij stond erbij en keek ernaar. Belachelijk!
En zo hadden ze een nieuwe manier gevonden om de gouverneur in diskrediet te brengen. In totaal duurde deze nieuwe aanval vijf dagen. Steeds weer werd gezegd dat Walker zich van Giuliani had moeten distantiëren en dat zulke taal niet kan en mag. Daarbij werd voor het gemak even buiten beschouwing gelaten dat Walker wel degelijk gereageerd had door te zeggen dat Giuliani voor zichzelf sprak en inderdaad nogal agressief was in zijn woordkeuze. Voor de media was dat lang niet genoeg. Blijkbaar had hij Giuliani moeten kruisigen. Misschien dat zoiets wél gewerkt had.
En dat is niet alles. Ook werd Walker aangevallen door een progressieve journalist die hem ineens - out of the blue - vroeg of hij geloofde dat president Obama een christen was. Walker antwoordde, heel eerlijk: "Dat weet ik niet. Ik heb hem dat nooit gevraagd en er ook nooit iets over gelezen." Dat laatste is niet zo gek aangezien hij druk bezig was met zijn eigen carriere toen Obama president werd. Het is volstrekt logisch dat hij daar op dat moment niet zo mee bezig was - zeker niet omdat hij niet bepaald bekend staat als een christenfundamentalist die anderen continu in religieus opzicht de maat neemt.
Zo krijgt Walker dus aanval na aanval te verwerken; natuurlijk richten zijn critici - lees: de mainstream media - zich daarbij niet op zijn beleid (daar valt verder weinig negatiefs over te zeggen), maar puur op zijn persoon. Ze willen hem ten koste van alles kapotmaken. Nu al.
Op zich moet dat reden zijn voor Walker om trots te zijn - het betekent immers dat hij dé favoriet is voor de Republikeinse presidentsnominatie; alleen de favoriet wordt op zo'n harde wijze afgemaakt door de pers - maar helaas ook om zich serieus zorgen te maken. Het is al lastig genoeg om je als Republikein staande te houden tijdens de landelijke campagne, waarbij je het zowel opneemt tegen de media als de Democratische Partij. Probeer dat maar eens anderhalf jaar te doen (zowel tijdens de voorverkiezingen als tijdens de landelijke campagne zelf), wat Walker zal moeten doen als hij inderdaad president wil worden.