Waarom steekt Timmermans zijn nek uit?

Frans Timmermans is een paar dagen op bezoek in Cuba en zorgt gelijk voor een internationale rel. De PvdA'er is namelijk nogal onder de indruk van het "hervormingsproces" dat het communistische land heeft ingezet. Daarom vindt hij het hoog tijd dat "Europa zijn positie tegenover Cuba opnieuw bekijkt."

"Natuurlijk blijven er verschillen van mening," zei Timmermans. "Maar we hebben gezien dat het niet helpt als we er niet over praten."

Hoewel, ondanks het feit dat Europa niet met Cuba heeft gepraat, is de laatste toch aan het voorgenoemde 'hervormingsproces' begonnen. Dan zou je denken dat niet praten juist helpt.

Het is dan ook niet alsof de Europese landen helemaal geen banden onderhouden met de communistische staat. De Europese Unie is goed voor zo'n 20 procent van de Cubaanse handel en de grootste buitenlandse investeerder op het eiland. Een derde van de toeristen die jaarlijks Cuba bezoeken komt uit Europa.

Er gelden wel handelsbarrières en van politieke samenwerking is geen sprake. Cuba mag dan een mooie toeristenbestemming zijn; het blijft een totalitaire staat. Nog vorige maand werden 150 dissidenten aangehouden, waaronder activisten en musici. Het was de grootste arrestatiegolf van tegenstanders van het regime in tien jaar tijd.
Volgens de Verenigde Naties worden ieder jaar honderden dissidenten opgepakt. Politieke gevangenen sterven onder mysterieuze omstandigheden in de cel.

De landen waar Cuba wel vriendschappelijke banden mee onderhoudt, zijn ook niet bepaald schoolvoorbeelden van vrijheid en democratie. De belangrijkste bondgenoot van Cuba is Venezuela, een land dat na meer dan tien jaar socialistisch beleid op de rand van de afgrond staat. Venezuela levert Cuba goedkope olie. In ruil stuurt Cuba artsen en spionnen naar Venezuela. Andere vrienden van Cuba zijn Iran en Noord-Korea. Afgelopen zomer werd een Noord-Koreaans schip in het Panamakanaal onderschept met Cubaanse wapens aan boord.

Het lijkt erop dat Timmermans, net als veel andere linkse Europeanen, een beetje blind is voor de minder mooie kant van de communistische heilstaat. Toch heeft hij het niet helemaal bij het verkeerde eind wanneer hij over een 'hervormingsproces' spreekt. Het Cubaanse regime heeft bijvoorbeeld het belastingstelsel hervormd en het is kleine bedrijfjes nu toegestaan bepaalde producten te verkopen zonder op voorhand toestemming te moeten vragen van de overheid. Ze mogen zelfs een beetje winst draaien!

Denk echter niet dat Cuba China achterna gaat en alleen in naam communistisch blijft. De enige reden dat het regime hervormingen doorvoert is dat het niet anders kan. De bedoeling is het communisme te redden, niet ongedaan te maken. Europa heeft dus weinig aanleiding om het beleid inzake Cuba "opnieuw te bekijken."

Noch heeft Timmermans bijzonder veel reden om ervoor te pleiten. Nederland heeft immers geen enkele belang op Cuba. Waarom steekt Timmermans toch zijn nek uit, wetende dat onze bondgenoten, vooral de Verenigde Staten, hem dat niet in dank zullen afnemen?