Onze bestuurders krijgen een zwakke rug van het buigen
voor dwang. Wanneer stoppen we daar eindelijk eens mee?!
Het
bestuur van hét Concertgebouw verbood het zingen
van een Jood maar moest daar - tegen de zin - op terugkomen na bezwaar. Nu moet
Yerseke de intocht van Sinterklaas afblazen vanwege protest. En alweer wordt er
gebogen voor dwang. We zien in een programma over Suriname dat een donker
gekleurd echtpaar meldt dat ze tijdens het Sinterklaas feest binnenblijven om
niet door kinderen uitgemaakt te worden voor Zwarte Piet: “racisme” volgens
hen. Dat is ook vervelend. Maar laten we vaststellen dat het
Sinterklaasfeest
niet een racistisch feest is. De intentie is geenszins racistisch, integendeel,
inclusie. Het is nogal ‘merkwaardig’ om hier en masse mensen op te vangen die
vervolgens ons volksfeest om zeep helpen. Waarom ben je dan hier? Trouwens op
Curaçao wordt het feest met Zwarte Pieten gevierd.
Er wordt nu erg enthousiast gedaan over Halloween
gedaan. Niet goed. Halloween is geen Europees en Nederlands feest. Halloween is
een heilloos feest. Het is bedoeld ons Sinterklaas feest te vervangen want
ieder kan eraan meedoen. Unificatie. Ruim de problemen gewoon op door het
Sinterklaas feest op te ruimen. Ons cultureel besef is gelijk aan een dood
konijn. Wat zijn we toch een zwak volk!
Dan nog dit. In datzelfde programma over Suriname werd er
melding van gedaan dat bij het zelfstandig worden van het land de toenmalige
Nederlandse regering Den Uyl 3 miljard gulden overmaakte naar het land met “doe
er wat moois mee”. In de huidige verhoudingen zal dat ongeveer 10 miljard
gulden zijn. De gulden was in die tijd in die contreien megaveel waard. Het was
een doodskus. Hoe kun je zo dom zijn om in een land komende uit kolonialisme
zo’n bedrag geven. Idiotie. Corruptie. Vernieling van de jungle. De meute kwam
naar Nederland en ik kan ze geen ongelijk geven. Suriname ging naar de kloten,
door onze ‘vrijgevigheid’. Dat ze nu na al die jaren, met een inmiddels
bestaand kader nog steeds in Nederland blijven en niet teruggaan naar dit
prachtige land, is een ander verhaal.
Frits Bosch, econoom en socioloog, auteur van ‘De Wereld volgens Ayn Rand'.