-Paul Cliteur- De vader van het theoterrorisme en het monotheïstisch dilemma

Met dat “decreet” uit 1989 (een “fatwa”) plaatste hij niet alleen Rushdie voor een enorm probleem, maar ook alle westerse, pluriforme, open samenlevingen.

Wat te doen? De ministers van justitie, de veiligheidsdiensten, de hoofden van staat hadden geen idee hoe zij daarop moesten reageren. Een oorlog beginnen tegen een land dat zulke daden van terreur pleegt? Onderhandelen over een voor beide partijen aanvaardbaar compromis?

Ruim 33 jaar na de terreurdaad van de fatwa is de situatie nog precies dezelfde als 33 jaar geleden. Theoterrorisme, terrorisme “in naam van God”, is gewoon een enorm succes. Landen met potentiële en actuele slachtoffers van die vorm van terrorisme (Rudi Carrell, Salman Rushdie, Geert Wilders, Theo Van Gogh, Stéphane Charbonnier, Samuel Paty) weten vaak niets anders te bedenken dan het slachtoffer in een bewakingsregime te plaatsen. Vaak tot het eind van hun leven. Maar ook dan loopt het soms verkeerd af. Bekijk dit lijstje van slachtoffers maar even, hierboven.

Eens zullen we moeten gaan leren de theoterrorist te “begrijpen”. Immers alleen als we hen begrijpen kunnen we hem succesvol bestrijden. Dat doen we niet. Waarom bestuderen we de strategie van de vijand niet? Omdat het zo moeilijk is? Welnee, we weigeren dat te doen omdat we geen oplossing hebben voor het probleem waarmee hij, de theoterrorist, ons confronteert.

En wat is zijn probleem? Het probleem van de theoterrorist, bedoel ik. Zijn probleem is, dat hij denkt een goddelijke missie te hebben om de godslasteraar, ketter en afvallige te bestraffen. Te bestraffen voor diens ongeloof. Gods wegen zijn hoger dan onze wegen. En Gods weg moet worden bewandeld. Ook  al levert dat een ongemakkelijke gevangenisstraf op voor de theoterrorist (levenslang, in dit leven althans) en de dood voor de afvallige.

Natuurlijk ervaart ook een theoterrorist gewetensproblemen. Hij ervaart een “dilemma”. Ik heb het genoemd: “het monotheïstisch dilemma”. Ook hij heeft zijn twijfels. Mag hij die schrijver wel doodmaken? Is dat wel wat God wil? Maar die twijfels worden overstemd door zijn vrome overtuiging dat hij een missie heeft in dit leven. Die missie is: de wil van God te doen. Zijn instrument te zijn. Die wil denkt hij te kennen. Khomeini steunt hem daarin. We gaan dus voor Gods wil. Niet voor de wil van de mensen. En dus klimt hij op het toneel en plant een mes in de nek van de schrijver.

Paul Cliteur is de schrijver van Het monotheïstisch dilemma: of de theologie van het terrorisme (2010): https://ap.lc/7bkg9