BBB slaat alarm: Utrechtse windmolens plunderen huiseigenaren in Stichtse Vecht

De plannen voor vier reusachtige windmolens in de Hoeker- en Garstenpolder, pal naast UNESCO-werelderfgoed en monumentale dorpen, hebben de gemoederen flink verhit. Inwoners zijn woedend, en terecht. Deze turbines bedreigen niet alleen het prachtige rivierlandschap en de natuurwaarden, maar ook de portemonnee van huiseigenaren. “We praten hier over huizen met een gemiddelde WOZ-waarde van zes ton,” stelt Vermeer. “Als daar tonnen aan waarde verdwijnen en je krijgt maar een paar duizend euro compensatie, dan moet je je als overheid diep schamen.” Een artikel in De Telegraaf schat de totale schade voor huiseigenaren op een hallucinante €100 miljoen. En wat biedt de overheid? Een schamele planschadevergoeding gebaseerd op een achterhaalde TNO-studie uit 2022, die amper rekening houdt met de unieke situatie in dure, dichtbevolkte gebieden zoals Stichtse Vecht.

Vermeer en BBB eisen daarom een onmiddellijk onafhankelijk onderzoek naar de impact van windturbines op woningwaarden in dit soort regio’s. “De TNO-studie is gedateerd en kijkt niet naar monumentale dorpen of hoge vastgoedwaarden in de Randstad,” zegt Vermeer. En hij heeft gelijk. De huidige compensatieregeling, die uitgaat van een “normaal maatschappelijk risico” van 2-5%, is een lachertje. Huizen verliezen tonnen, maar bewoners krijgen hooguit een paar duizend euro. Dat is geen rechtvaardigheid, dat is diefstal. BBB wil dat de provincie stopt met het doordrukken van deze plannen tegen de wil van de gemeente en haar inwoners. “Een gemeentebestuur dat op de rem trapt, wordt simpelweg genegeerd,” fulmineert Vermeer. “Wat ons betreft stoppen we met dit soort opgelegd klimaatbeleid.”

Op X is het sentiment duidelijk. @WitdeBerna gaat verder: “GroenLinks verkracht gemeente Stichtse Vecht met 240m hoge windturbines.” En @CVD_OP_AVONTUUR wijst op de hypocrisie van PvdA/GroenLinks en D66, die “niet zo groen” blijken als het om de wensen van burgers gaat. Toine Beukering’s sneer op X richting Vermeer – “Doen jullie in Zuid-Holland vrolijk aan mee” – legt echter een pijnlijke inconsistentie bloot. Want waarom zwijgt BBB in andere provincies als het om windmolens gaat? Dat maakt Vermeer’s verontwaardiging hier minder krachtig, maar de kern blijft: dit provinciale beleid is een middelvinger naar de burger.

De Kamervragen van Vermeer zijn messcherp. Hij vraagt minister Sophie Hermans (Klimaat en Groene Groei) of zij het rechtvaardig vindt dat bewoners tonnen verliezen terwijl de compensatie een schijntje is. Hij eist een actualisatie van de TNO-studie en een garantie dat toekomstige windprojecten niet doorgaan zolang er geen eerlijke compensatieregeling is. En bovenal: kan het Rijk uitsluiten dat provincies zoals Utrecht doorgaan met het negeren van gemeenten, erfgoed en natuurwaarden? Het antwoord zal veelzeggend zijn. Dit is het klimaatdogma op z’n lelijkst: een elite die over de hoofden van burgers heen beslissingen doordrukt, terwijl diezelfde burgers de prijs betalen. Het wordt tijd dat dit stopt.