De Partij voor de Dieren hield dit weekend haar partijcongres, en partijleider Esther Ouwehand besloot het publiek te trakteren op een tirade vol woede en beschuldigingen. In een video die ze zelf trots deelde op X schreef ze:
“Als haat wordt gezaaid, trekken we onze mond open. Als dieren voor de bus worden gegooid, gaan we de straat op. Als BBB-minister liegt, vee-industrie beschermt en natuur vertrapt, zeggen we: ophoepelen! En als regering ons land medeplichtig maakt aan genocide, trekken we rode lijn.”
Het is de zoveelste keer dat Ouwehand zich verliest in grootspraak en hysterie.
Van ‘ophiepen’ tot ‘genocide’
Met haar woorden richtte Ouwehand zich direct tegen de BBB-minister van Landbouw (de partij die ze in vrijwel elk optreden demoniseert), maar ze ging nóg verder: ze beschuldigde het kabinet ervan medeplichtig te zijn aan
genocide, dit vanwege de houding ten opzichte van het conflict in
Gaza.
Dat is geen politiek debat meer, dat is puur schreeuwerige retoriek. Wie alles reduceert tot ‘genocide’, toont vooral dat ze geen serieuze argumenten meer heeft. Het is shockpolitiek in de stijl van klimaatactivisten die zichzelf vastlijmen op de snelweg.
De Partij voor de Dieren radicaliseert
Dit incident past in een breder patroon. De Partij voor de Dieren was ooit een idealistische, wat naïeve club die opkwam voor dierenwelzijn. Inmiddels is het een partij die vooral bekendstaat om extreme standpunten, hysterische debatten en hyperbolische taal.
Of het nu gaat om de veehouderij, internationale conflicten of klimaatbeleid: bij de
PvdD is alles “crisis”, alles “haat”, alles “genocide”. Zo schuift een partij langzaam van oppositie naar activistisch randfenomeen.
🟦 DDS houdt de extremisten van links scherp in de gaten. Terwijl partijen als PvdD doorslaan in hysterie en onhaalbare eisen, leggen wij bloot wat dit betekent voor Nederland. Vind jij dit belangrijk? Steun ons dan.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Hysterie als strategie
Ouwehand weet donders goed dat haar woorden polariserend werken. Ze gebruikt bewust termen als “genocide” en “ophoepelen” om media-aandacht te trekken en haar achterban op te zwepen.
Maar voor de gewone kiezer werkt dit averechts. Wie voortdurend schreeuwt dat het einde der tijden nabij is, verliest geloofwaardigheid. Mensen willen oplossingen, geen activistische performances vol grootspraak.
Steeds extremer, steeds irrelevanter
Esther Ouwehand probeerde haar congres toe te spreken met vuur en passie, maar wat overblijft is een beeld van een partij die steeds verder van de werkelijkheid afdrijft. Van ‘dierenwelzijn’ naar ‘genocide’ is een bizarre stap, maar het laat zien hoe radicaal de PvdD inmiddels is geworden.
Nederland heeft geen behoefte aan hysterie, maar aan realistische politiek. En die komt niet van Esther Ouwehand.
🟥 Wil jij dat DDS de doorgeschoten retoriek van partijen als PvdD blijft blootleggen? Steun ons dan. Wij laten zien hoe extremisten de politiek kapen.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.