Foto: Orange Pictures / Shutterstock.com

Asielcijfers rijzen de pan uit, Faber zwijgt

Politiek•27 mei , 10:00

Het is mooi dat Marjolein Faber zegt achter Geert Wilders te staan. Echt. Maar eerlijk is eerlijk: daar kopen we helemaal niets voor. Woorden zijn er al genoeg geweest in Den Haag. Waar het nu om gaat zijn daden. En precies daar laat Faber als minister van Asiel en Migratie het volledig afweten.

Sinds haar aantreden zijn er opnieuw 130.000 migranten naar Nederland gekomen. Honderddertigduizend! En dat terwijl ze bij haar benoeming beloofde de instroom fors terug te dringen. Geen softe plannen, geen compromissen — maar een harde, heldere asielaanpak.

Wat is daarvan terechtgekomen? Bitter weinig. En dat is niet alleen een politieke misser, het is een ernstige fout met verstrekkende gevolgen voor ons land.

Faber staat erbij en kijkt ernaar

In plaats van te leveren, houdt Faber zich op de vlakte. Nu Wilders – uit pure frustratie – zelf met tien keiharde asielmaatregelen naar buiten komt, reageert zij met een nietszeggende opmerking dat dit “een stevige impuls” is voor haar werk.

Excuseer? Een impuls? Waar was die impuls de afgelopen zes maanden? Waar was die urgentie toen de nieuwste asielcijfers binnenrolden, week na week, maand na maand?

In plaats van met wetgeving te komen, met praktische maatregelen of met duidelijke richtlijnen, verschuilt Faber zich keer op keer achter ‘gesprekken’ en ‘afspraken’ binnen de coalitie. En nu zegt ze de uitkomst van die gesprekken “met belangstelling” af te wachten.

Dat is geen leiderschap. Dat is weglopen voor verantwoordelijkheid.

Wilders moet ingrijpen omdat Faber tekortschiet

Het feit dat Geert Wilders zich genoodzaakt ziet om zélf de regie te nemen over het asielbeleid — buiten de minister om — zegt alles. Het betekent dat zelfs binnen de PVV de frustratie toeneemt.

Dat Wilders nu met een tienpuntenplan komt én moet dreigen met de val van het kabinet als er niets gebeurt, is in wezen een oorvijg voor zijn eigen minister. Niet omdat hij haar persoonlijk afvalt, maar omdat hij constateert wat steeds meer Nederlanders zien: het lukt Faber gewoon niet.

Ze komt niet vooruit. Ze wordt opgeslokt door procedures, coalitieoverleg en ambtelijk geneuzel. En het resultaat? Nederland wordt wéér overspoeld. De spreekwoordelijke grens is allang gepasseerd — letterlijk én figuurlijk.

Tijd voor actie, geen steunverklaringen

Als Faber werkelijk achter Wilders staat, dan moet ze dat niet zeggen. Dan moet ze het laten zien. Dat betekent:

Asielstop nu.
Remigratiebeleid invoeren.
Internationale verdragen opnieuw tegen het licht houden.
Geen gedraal, geen afwachten, maar knopen doorhakken.

Tot nu toe is daar weinig van te merken. In plaats van de regie te pakken, wacht Faber af. In plaats van te confronteren, blijft ze diplomatiek. En in plaats van te regeren, lijkt ze vooral te reageren — op anderen.

Het is mooi dat ze zich loyaal opstelt naar haar partijleider. Maar Nederland heeft daar geen boodschap aan. Wat wij nodig hebben, is een asielminister die concrete resultaten levert. Die het verschil maakt. Die de deur op slot gooit.

Geen tijd meer te verliezen

De cijfers liegen niet. Nederland kan dit simpelweg niet aan. Elk kwartaal komen er tienduizenden mensen bij, die allemaal recht menen te hebben op opvang, op woningen, op uitkeringen, op begeleiding. Het systeem kraakt. De burgers balen. En Den Haag? Die overlegt.

Faber heeft nog een kans om haar ministerschap om te draaien. Maar dan moet ze nú in actie komen. Geen statements meer. Geen voorzichtige afwachtende toon. Maar: optreden. Doen wat nodig is.

📢 Steun De Dagelijkse Standaard in onze strijd voor vrije, eerlijke en onafhankelijke journalistiek. 💳 Doneer via BackMe 📨 Of via directe bankoverschrijving: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media o.v.v. ‘Donatie DDS’