GL-PvdA stemt massaal vóór wapenboycot Israël – Timmermans haalt zijn gelijk

De motie van deze oudgedienden – die opriepen om afstand te nemen van het radicale standpunt van Kamerlid Kati Piri – werd met harde cijfers weggestemd. De leden volgen de fractie en de partijtop, zelfs als dat betekent dat Israël geen defensieve middelen meer mag ontvangen om zich te verdedigen tegen raketaanvallen.

Volgens Timmermans is het eenvoudig: Nederland mag geen wapens leveren aan landen die oorlogsmisdaden plegen. Daarmee bedoelt hij Israël, dat recent doelen in Iran bombardeerde. Maar opvallend: Iran, Hamas of Hezbollah worden níet genoemd. De rode lijn lijkt alleen te gelden voor democratieën.

Ironisch is dat Timmermans zelf toegeeft dat ook de tegenstanders van het embargo een “sluitende redenering” hebben. Zij wijzen erop dat het stopzetten van leveringen aan Iron Dome – een puur verdedigingssysteem – meer burgerslachtoffers betekent. Maar dat weegt voor de partijtop kennelijk niet op tegen het politieke signaal dat men wil afgeven.

Timmermans hield op het congres een pleidooi voor “het gesprek” binnen de partij. Maar de uitslag van de stemming laat zien dat de koers al is bepaald. Wie kritisch is, krijgt applaus voor het debat – en daarna een overduidelijke minderheidspositie toebedeeld.

Dat is geen intern overleg. Dat is een partij die definitief een moreel keiharde lijn kiest.

De motie van Piri roept expliciet op tot het stopzetten van alle wapens, ook onderdelen voor verdedigingssystemen als de Iron Dome. Daarmee wordt niet de Israëlische regering geraakt – maar de veiligheid van gewone burgers opgeofferd voor een politiek signaal.

Opvallend: de Tweede Kamer verwierp het voorstel eerder deze week met een ruime meerderheid. 99 tegen, 35 voor. Zelfs partijen als Volt, CDA en ChristenUnie vonden het te extreem.

Maar binnen GroenLinks-PvdA denkt men daar dus anders over. En dat betekent dat de partij zich definitief in een radicale hoek heeft gemanoeuvreerd, los van de realiteit in de Kamer of in het buitenlands beleid.

Het congres van GroenLinks-PvdA heeft duidelijk gemaakt waar de partij nu écht staat. Niet aan de kant van nuance. Niet aan de kant van wederzijdse veiligheid. Maar aan de kant van harde symboolpolitiek.

De motie van Piri is vanaf nu het officiële standpunt. De partij kiest ervoor om geen onderscheid meer te maken tussen offensieve en defensieve middelen. En dat betekent maar één ding: meer slachtoffers, geen oplossing.

En dat wordt dan gepresenteerd als “vrede.”