Hugo de Jonge wil ‘gewoon doorgaan’ – met welk mandaat eigenlijk?

Dat zegt een man die afkomstig is uit het CDA – een partij die inmiddels politiek begraven ligt – en die tot voor kort namens een inmiddels gehalveerde coalitie een woonbeleid voerde waar werkelijk niemand blij van werd.

En dan nu dit: het rompkabinet van VVD, NSC en BBB, dat nog maar op 30 à 33 zetels in de peilingen staat (VVD rond de 25-28, BBB 4, NSC nauwelijks 1), moet volgens De Jonge “doorgaan op koers”.

Pardon?

Een kabinet is gevallen. De grootste partij – de PVV – is eruit gewerkt. De rest bungelt in de peilingen. En toch roept De Jonge op om wetgeving gewoon door te drukken. Wetten die – zoals hij zelf zegt – “nog niet behandeld zijn”.

Alsof de kiezer niets meer te zeggen heeft. Alsof verkiezingen een vervelende onderbreking zijn van beleidsprocesjes in vergaderkamers.

Het is precies deze arrogantie die het vertrouwen in de politiek zo vernietigt. Mensen zien hoe er wordt doorgemodderd, regels worden doorgedrukt, en bestuurders zich verschuilen achter “urgentie” terwijl ze geen enkele legitimiteit meer hebben.

De boodschap van De Jonge klinkt als een wanhoopskreet uit een Haagse bubbel die volledig is losgezongen van de realiteit.

Als je met zo weinig zetels nog denkt dat je het land moet blijven regeren, dan ben je geen bestuurder meer – dan ben je een regent zonder kroon.

Wat Nederland nodig heeft, is duidelijkheid. Wat Nederland verdient, is een kabinet met mandaat. Geen doordrammen van oude plannen door een oude kliek.

De kiezer is aan zet. Niet Hugo de Jonge. En nee, ook niet een rompenkabinet dat zijn mandaat al lang verloren is.