Ironie van de eeuw: Tofik Dibi nu zelf doelwit van aangifte – door Geert Dales

Dibi beweerde onlangs dat Dales zijn privégegevens openbaar had gemaakt, met alle gevolgen van dien. Hij zou volgens eigen zeggen zelfs (tijdelijk?) zijn verhuisd vanwege intimidatie en bedreigingen. Maar Dales ontkent dat met klem en heeft de stap naar de politie gezet.

De ruzie begon met een bericht op X, waarin Dales een gedeeltelijk zwartgelakte screenshot plaatste van Dibi’s eenmanszaak uit het KvK-register. Die gegevens zijn openbaar beschikbaar, maar Dales had ze deels afgeschermd.

Volgens Dales ging het niet om intimidatie, maar om politieke context: hij wilde laten zien dat Dibi zichzelf in de campagne presenteerde als “stem van Nieuw-West”, terwijl hij in werkelijkheid elders woonde - “19 kilometer verderop in een overwegend blanke wijk”, aldus Dales tegenover het ANP.

Dibi noemde dat “doxing” en zei dat hij zich daardoor onveilig voelde. Hij wilde zondag geen inhoudelijke reactie geven op de aangifte.

De situatie is opmerkelijk, vooral omdat Dibi in het verleden vaak anderen beschuldigde van “onveilig gedrag” of “haatzaaien”. Hij was jarenlang actief als extreemlinkse politicus, opiniemaker en activist, en stond bekend om zijn scherpe kritiek op mensen die hij vond “onverantwoordelijk” of “gevaarlijk” in het publieke debat.

Dat juist híj nu zelf onderwerp is van een strafrechtelijke aangifte, maakt het incident extra wrang. Nee, herstel: ironisch.

De zaak zegt veel over het huidige politieke klimaat, waarin verdachtmakingen en moraalstrijd het inhoudelijke debat vaak overschaduwen. Beschuldigingen van “haat”, “intimidatie” en “onveiligheid” worden steeds vaker gebruikt als politiek wapen. Wie buiten de progressieve consensus valt, wordt al snel neergezet als gevaarlijk of extreem.

Dales, oud-burgemeester en oud-VVD’er, 50-Plusser en nu van BVNL, verzet zich al langer tegen die trend. Hij ziet de stap naar de politie als een manier om een grens te trekken tegen wat hij beschouwt als doelbewuste karakterbeschadiging.

Dibi’s beschuldiging heeft grote gevolgen voor zijn eigen geloofwaardigheid. Als blijkt dat Dales gelijk heeft en de aantijging ongegrond is, kan dit het beeld versterken dat Dibi te snel grijpt naar slachtofferschap en morele verontwaardiging - tactieken die vaker binnen BIJ1 worden gezien.

Zijn stilzwijgen sinds de aangifte voedt dat beeld nog verder. Wie anderen jarenlang de maat neemt, krijgt het moeilijk zodra de rollen omdraaien.

Het incident tussen Dales en Dibi is meer dan een persoonlijk conflict. Het toont hoe verziekt het debat in Nederland is geraakt: politieke tegenstanders vliegen elkaar niet meer aan over ideeën, maar over etiketten. En wie zelf jarenlang strooit met beschuldigingen, loopt vroeg of laat tegen zijn eigen woorden aan.

Dat Dibi nu zelf onderwerp is van een aangifte wegens smaad en laster, is een bijna symbolische omkering. Een koekje van eigen deeg, dat de hypocrisie van het huidige morele klimaat pijnlijk blootlegt.