Kabinet wil weer bezuinigen? Werkgevers en bonden zeggen: “Handen af van de AOW!”

Volgens de ambtenaren loopt het begrotingstekort straks te hard op. Hun reflex: minder uitgeven, pensioenen later uitkeren, zorg afslanken. Maar sociale partners – werkgevers én bonden – wijzen erop dat Nederland niet voor niets al de hoogste AOW-leeftijd van Europa nadert. De vorige verhoging leidde tot massale protesten en leverde amper draagvlak op. “We hebben met bloed, zweet en tranen regelingen voor zware beroepen afgesproken. Dat ga je toch niet wéér afbreken?”, aldus CNV-voorzitter Piet Fortuin.

Werkgevers (VNO-NCW en MKB-Nederland) sluiten zich opvallend fel bij die kritiek aan. Zij zien dat steeds meer werknemers simpelweg de eindstreep niet halen en ziek uitvallen. Een nóg snellere verhoging duwt hen rechtstreeks de WIA in – een kostenpost die vervolgens óók weer uit algemene middelen betaald moet worden.

Interim-FNV-voorzitter Dick Koerselman wijst op de Europese drieprocentsnorm voor het tekort. De studiegroep wil keurig op twee procent mikken. “Waarom moet Nederland zich opnieuw kapot bezuinigen terwijl andere lidstaten de ruimte gewoon benutten?” Hij noemt het automatisch pleiten voor bezuinigingen een Pavlov-reactie, zeker nu er óók miljarden extra naar defensie moeten.

Vakbond De Unie ziet wél dat de vergrijzing de rekening opdrijft, maar beklemtoont dat de oplossing niet alleen in minder uitgeven zit. “Investeer in kennis, innovatie en productiviteit, dan groei je uit de kosten”, zegt voorzitter Reinier Castelein. Werkgevers sluiten zich daarbij aan. Vooral het MKB – smeerolie van de economie – heeft ruimte nodig om te groeien in plaats van te worden gesmoord door steeds hogere lasten.

Castelein pleit er bovendien voor om werkenden fiscaal te stimuleren zelf pensioen op te bouwen. “Geef mensen échte ruimte om vermogen opzij te zetten, in plaats van alles via box 3 af te romen. Dan nemen burgers weer regie over hun oude dag.”

De harde kern van het rapport is simpel: ambtenaren willen dat Nederland nóg eerder anticipeert op toekomstige vergrijzingspieken. Maar er is geen enkele garantie dat mensen daadwerkelijk langer kúnnen werken. In de bouw, de zorg, de haven en de logistiek haalt men nu al de 65 amper gezond. Als kabinetten toch doorduwen, betaalt de samenleving elders via arbeidsongeschiktheid, bijstand en zorg.

Bovendien schuift men de echte discussie – massa-immigratie, EU-projecten, klimaatsubsidies zonder rendement – opnieuw voor zich uit. Dáár zit de structurele druk op de begroting. Maar daarover zwijgt de studiegroep.

Werkgevers en vakbonden trekken één lijn: aan de AOW knoeien lost niets op en creëert alleen maar nieuwe problemen. De bal ligt nu bij de formerende partijen. Kiezen zij voor de spreadsheet-fixatie van anonieme ambtenaren? Of investeren zij in een economie die groeit, zodat ouderen na een leven lang werken niet alsnog de rekening krijgen?

Het antwoord zegt alles over de koers van Nederland. Eén ding staat vast: een snellere AOW-verhoging kán alleen maar leiden tot méér onrust en méér onrecht.