Kamer vol theoretici: gebrek aan mbo’ers ontwricht democratie, BBB trekt fel van leer

Volgens cijfers van de Stichting voor Democratie daalt het aandeel Kamerleden met een mbo-achtergrond van 11 naar 9. Dat is absurd laag in verhouding tot de samenleving. Onder de vijftien onderzochte partijen hebben er slechts drie een mbo’er op een verkiesbare plek gezet.

En inderdaad: wie naar de lijsten kijkt, ziet vooral academici en beleidsmakers.

Caroline van der Plas wijst er fijntjes op dat de BoerBurgerBeweging (BBB) zelf twee mbo’ers op de lijst heeft gezet. Op X schreef ze: “BBB is een van de drie partijen (van de in totaal 15 partijen) die mbo’ers verkiesbaar op de lijst heeft staan.”

Daarmee onderstreept Van der Plas het punt dat zij al jaren maakt: praktisch denkende Nederlanders zijn keihard nodig in de Kamer. Zelf is ze trouwens ook mbo’er - een detail dat in de ivoren toren van Den Haag vaak wordt weggewuifd, maar dat haar juist extra geloofwaardigheid geeft.

Ook de PVV scoort goed: vijf kandidaten met een mbo-achtergrond, waaronder verpleegkundige Nicole Moinat.

De vraag is: waarom kiezen de grote kartelpartijen structureel voor hoogopgeleiden? Het antwoord ligt voor de hand. Mensen met een praktische opleiding brengen een andere blik mee: nuchter, oplossingsgericht en vaak minder vatbaar voor de abstracte praatjes waar D66 en GroenLinks dol op zijn.

Maar juist dát willen de gevestigde partijen niet in de Kamer. Ze willen gelijkgestemden die zich verliezen in rapporten, internationale vergaderingen en klimaatagenda’s. Het echte leven - in de zorg, op de bouwplaats, in de werkplaats - komt in hun wereldbeeld simpelweg niet voor.

Het ontbreken van mbo’ers in de Tweede Kamer is niet zomaar een statistisch probleem. Het raakt de kern van de democratie: vertegenwoordiging. Als bijna zes op de tien Nederlanders een praktische opleiding heeft, maar slechts een handvol daarvan in de Kamer belandt, dan wordt een groot deel van de bevolking simpelweg niet gehoord.

Dat verklaart waarom zo veel mensen zeggen: “Die politici begrijpen ons toch niet.” En eerlijk is eerlijk: ze hébben gelijk. Hoe kan een Kamer die gedomineerd wordt door beleidskundigen en juristen snappen wat er speelt op een bouwplaats, in een ziekenhuis of in de logistiek?

Caroline van der Plas verwoordt het kernachtig: “Er zijn ontzettend veel mbo’ers die praktisch denken. En die hebben wij nodig.” Inderdaad: mensen die niet blijven hangen in abstracte theorie, maar die gewend zijn problemen direct en concreet op te lossen. Zulke denkers hebben we nodig in debatten, in commissies en bij het maken van wetten.

Het wordt hoog tijd dat de Kamer niet langer een bubbel is, maar weer een afspiegeling van de samenleving. Als partijen dat niet doen, zullen de onvrede en de kloof tussen burger en politiek alleen maar groter worden.