Knettergekke PvdD jankt tranen met tuiten over doodgeschoten horror-wolf, maar Joost Niemöller maakt GEHAKT van deze hypocrisie!

Het incident waar het om gaat, is voor normale mensen een opluchting: een probleemwolf is uitgeschakeld. Maar voor de PvdD is het een nationaal trauma. Kostić twittert verontwaardigd: "Vreselijk dat er een wolf is doodgeschoten. Partij voor de Dieren zet grote vraagtekens bij gang van zaken: eerst schieten en dán pas onderzoeken om welk dier het gaat? Dat lijkt meer op een cowboystaat."

Pardon? Als er een roofdier door woonwijken struint of dreigend gedrag vertoont, ga je niet eerst even zijn paspoort en BSN-nummer controleren. Dan grijp je in. Dat heet geen 'cowboystaat', dat heet 'handhaving van de openbare orde'. Maar dat concept is aan de PvdD niet besteed.

Joost Niemöller zag de tweet van Kostić en kon zijn woede (terecht!) niet inhouden. Hij wijst op de misselijkmakende dubbele moraal van de dierenpartij. Want waar zijn de tranen van Kostić als er weer eens een weiland vol schapen is uitgemoord?

"Alleen al die gestoorde weekhartigheid om een wolf een naam te geven, en dan gaan zitten janken," schrijft Niemöller fel op X. Hij vervolgt met de spijker op zijn kop: "Maar geen seconde emotie van diezelfde 'dierenpartij' als schapen, honden en pony's uit elkaar getrokken worden en soms uren op een veldje liggen te lijden."

Het is de spijker op zijn kop. De PvdD is er niet voor de dieren. Ze zijn er voor de wilde dieren, de knuffelbare projecten van de groene elite. Het leed van een pony die levend wordt aangevreten door een wolf, interesseert ze geen biet. Dat is collateral damage voor hun droom van een 'wilde natuur' in onze postzegel-polder.

Niemöller noemt het "gestoorde weekhartigheid" en dat is precies wat het is. Het is het Bambi-syndroom in de politiek. Ze dichten menselijke eigenschappen toe aan een moordmachine, geven hem een naam (Rodney, Brammetje, weet ik veel), en doen alsof het een gezinslid is dat is omgekomen. Ondertussen leven de inwoners van de Veluwe en Utrechtse Heuvelrug in angst. Kinderen durven het bos niet meer in. Maar dat boeit de PvdD niet. Zij willen "spoedvragen" stellen over waarom het beestje dood is.

De afsluiter van Niemöller is de enige juiste reactie op dit soort gejank: "Flikker toch op." Als je meer geeft om een wolf die een gevaar vormt voor de samenleving dan om de veiligheid van mensen en de honderden landbouwhuisdieren die jaarlijks worden verscheurd, dan is je morele kompas niet alleen stuk, maar totaal verdwenen.

De wolf is dood. En dat is goed nieuws. De PvdD mag Kamervragen stellen tot ze een ons wegen, maar de realiteit is dat het draagvlak voor de wolf compleet weg is. Niemöller verwoordt wat de meerderheid denkt: stop met janken en begin met het beschermen van de onschuldigen.