Kritiek op stikstofplan Wiersma? De echte oplossing is: uit die verdragen stappen!

Iedereen schreeuwt moord en brand: natuurclubs, boeren, bouwers. En terecht. Want het plan verandert in de kern helemaal níets. Sterker nog: het bevestigt precies wat we al jaren roepen. Zolang we ons onderwerpen aan EU-verdragen en internationale afspraken, kunnen we stikstofbeleid wel ‘aanpassen’, maar nooit echt afschaffen.

Iedereen is ontevreden. Dat is al op zich een prestatie. Natuurorganisaties zijn woest omdat er geen harde natuurdoelen meer zijn. Boeren vinden het plan juridisch zo lek als een mandje. Bouwend Nederland vreest dat vergunningen nóg onzekerder worden.

Zelfs de woningbouw — toch hét paradepaardje van Den Haag — zou verder stagneren.

Wat Wiersma doet, is een cosmetische ingreep: in plaats van het beruchte ‘KDW’ (kritische depositiewaarde) wil ze emissiedoelen per bedrijf. Leuk bedacht, maar volstrekt zinloos als de onderliggende EU-verplichtingen overeind blijven. De realiteit is namelijk simpel: die ‘KDW’ komt niet van Den Haag, maar van Brussel.

Wat veel mensen vergeten (of bewust verzwijgen): Nederland is het enige land dat zó strak vasthoudt aan stikstofnormen dat praktisch alles op slot staat. Waarom? Omdat wij - met dank aan partijen als D66 en GroenLinks, PvdA, en jawel het CDA en de VVD - jarenlang meer wilden zijn dan Brussel vroeg.

We wilden het beste jongetje van de klas zijn. Meer natuur dan nodig, meer bescherming dan realistisch, en vooral: meer bureaucratie dan gezond is.

Daar plukken we nu de wrange vruchten van. Boeren kapot. Bouwers werkloos. Burgers zonder woning. En allemaal vanwege stikstofregels die we zélf vrijwillig hebben opgetuigd op basis van EU- en VN-verdragen.

De internetconsultatie over het plan van Wiersma werd overspoeld met reacties. Tientallen belangenclubs, organisaties en individuele burgers spraken zich uit. Wat zeiden ze?

– De plannen lossen niets op.

– De juridische risico’s blijven bestaan.

– Het is een schijnvertoning.

En gelijk hebben ze. Want wat Wiersma presenteert is géén beleidswijziging. Het is politieke make-up over een verrot systeem.

Zolang Nederland zich moet houden aan de Europese Habitatrichtlijn, Natura2000-verplichtingen en internationale klimaatdoelen, kunnen we helemaal niets veranderen. Dan kunnen we ‘emissiedoelen’ invoeren of ‘depositie’ schrappen — de rechter tikt ons toch weer op de vingers.

Tijd om de waarheid onder ogen te zien. De stikstofcrisis is geen natuurlijk fenomeen. Het is geen klimaatprobleem. Het is een juridische fuik, opgelegd via verdragen die we zelf zijn aangegaan — en die we dus ook zelf kunnen opzeggen.

✔️ Weg met Natura2000.

✔️ Weg met de EU-Habitatrichtlijn.

✔️ Weg met alle supranationale dwangmechanismen die Nederland op slot zetten.

Wil je echte verandering? Dan moet je durven kiezen. Voor nationale soevereiniteit. Voor boeren. Voor woningbouw. Voor gezond verstand.

Het is kiezen of verliezen. Blijven we knielen voor Brussel, dan blijft ons land gegijzeld door stikstofregels die totaal niet passen bij de Nederlandse realiteit. Blijven we mooie woorden verkopen, dan sterven boeren uit en slapen jongeren nog tien jaar bij hun ouders op zolder.

Maar kiezen we voor onze eigen koers — dan kunnen we de ketenen breken. Dan kan Nederland weer bouwen, boeren en bloeien.

Wiersma’s plan is mislukt. Tijd om opnieuw te beginnen. Op Nederlandse voorwaarden. En zonder de Brusselse dwangbuis.