Lidewij de Vos (FVD): “Verhoog remigratie-uitkering voor Syriërs - dat is beter voor iedereen”

“Wij willen het bedrag nog verder verhogen om nog meer mensen aan te moedigen terug te gaan,” zei De Vos. “Wij denken aan een bedrag van enkele tienduizenden euro’s, omdat je dat ook weer terug kan verdienen. Veel van deze mensen die hier verblijven kosten in hun hele leven zo’n vijfhonderdduizend euro. Dat haal je er wel uit.”

Haar punt: de huidige aanpak is duur, ineffectief en houdt mensen afhankelijk van uitkeringen, terwijl een actieve terugkeerregeling zowel humaner als financieel verstandiger kan zijn.

Waar andere partijen zwijgen over de kosten van langdurige opvang en integratie, legt FVD de vinger op de zere plek. Volgens De Vos is het tijd voor een eerlijk gesprek over de prijs van eindeloze opvang en falende integratieprogramma’s.

Door mensen een financieel duwtje in de rug te geven om vrijwillig terug te keren, kan Nederland op de lange termijn miljarden besparen. Bovendien, zo stelt ze, is het moreel beter om mensen de kans te geven een nieuw bestaan op te bouwen in hun eigen land, in plaats van ze hier decennia te laten blijven in een systeem dat voor niemand werkt.

De Vos koppelde haar pleidooi aan harde cijfers. Als een statushouder gemiddeld €500.000 kost over een heel leven - via huisvesting, zorg, toeslagen en andere voorzieningen - dan kan een eenmalige uitkering van enkele tienduizenden euro’s juist winst opleveren.

Dat klinkt provocerend, maar economisch gezien is het niet onlogisch. Een eenmalige investering die vrijwillige terugkeer stimuleert, bespaart de samenleving tientallen jaren aan structurele kosten. En: het maakt de discussie eindelijk concreet.

Het voorstel van De Vos plaatst Nederland in een bredere trend die ook in andere Europese landen zichtbaar wordt. Landen als Denemarken, Oostenrijk en Zwitserland experimenteren al langer met financiële prikkels voor remigratie - met groeiend succes.

De Vos maakt met haar voorstel duidelijk dat FVD niet simpelweg kritiek levert, maar concrete alternatieven aandraagt. De kern is duidelijk: Nederland moet ophouden met symptoombestrijding.

Geen eindeloze opvang meer, geen halfzachte compromissen, maar beleid dat realistisch én menselijk is. Wie niet wil integreren of kan terugkeren, moet geholpen worden om dat ook daadwerkelijk te doen - mét steun, maar zonder eeuwige afhankelijkheid.

Met haar pleidooi voor een hogere remigratie-uitkering zette Lidewij de Vos bij Nieuws van de Dag een onderwerp op de kaart dat te lang is weggemoffeld. Ze combineert morele helderheid met economisch realisme: beter een eerlijke stimulans tot terugkeer dan decennia van kostbare afhankelijkheid.

Het is beleid dat verder kijkt dan sentiment - en precies daarom raakt het de kern van wat Nederland nu nodig heeft: zelfbeschikking, nuchterheid en moed.