Linkse tranen in Den Haag: Kartel eist spreekverbod voor Mona Keijzer na kritiek op NOS-propaganda!

De afgelopen maand heeft Keijzer op X een paar keer haarfijn blootgelegd wat elke nuchtere Nederlander al jaren ziet: de NOS is niet objectief. Toen de staatsomroep vorige week met de staart tussen de benen vertrok van X (zogenaamd vanwege de 'verruwing', maar in werkelijkheid omdat ze niet tegen de Community Notes en kritische repliek konden), reageerde Keijzer gevat op een burger die vroeg wie nu de "betrouwbare informatie van Hamas" moest overtikken. "Dat blijven ze doen. Ze krijgen hier alleen geen weerwoord meer. Lekker rustig," tweette Keijzer.

En dat is natuurlijk de spijker op zijn kop. Maar in plaats van inhoudelijk te reageren, schiet het kartel in de kramp van de morele verontwaardiging.

De aanval wordt geleid door de gebruikelijke verdachten. Ouafa Oualhadj (D66), Mohammed Mohandis (GroenLinks-PvdA) en Harmen Krul (CDA) buitelen over elkaar heen om Keijzer te veroordelen. Ze noemen haar gedrag "ridicuul", "kwalijk" en "ontwrichtend".

Laten we die hypocrisie even ontleden. Toen staatssecretaris Gunay Uslu (D66) zich in het vorige kabinet onophoudelijk negatief uitliet over Ongehoord Nederland (ON!), stonden deze partijen te juichen. Toen was kritiek op een omroep ineens "het beschermen van de democratie". Maar nu Mona Keijzer kritiek heeft op de linkse staatsomroep, is het ineens "ondermijnend voor de rechtsstaat". Het meetlatje van D66 is zo flexibel als een elastiekje: kritiek op rechts is plicht, kritiek op links is haatzaaien.

Het CDA, dat in de huidige formatie met D66 probeert een nieuw kabinet te smeden, doet vrolijk mee aan de hetze. Harmen Krul vindt de uitingen "slecht voor de rechtsstaat". Pardon? Sinds wanneer is de NOS de rechtsstaat? De NOS is een met belastinggeld gefinancierde instelling die een publieke taak heeft. Als een minister constateert dat die taak niet objectief wordt uitgevoerd, is het haar plicht om dat te benoemen.

Dat er vervolgens een hoogleraar staatsrecht (Wim Voermans) wordt bijgesleept om te vertellen dat een vicepremier de NOS moet "koesteren", is lachwekkend. Een bestuurder zweert trouw aan de Grondwet en de Koning, niet aan de hoofdredactie van het NOS Journaal.

De kern van de kritiek van Keijzer is dat de NOS vaak kritiekloos berichten overneemt van het "Gaza Health Ministry", oftewel: Hamas. Is dat een leugen? Nee. Keer op keer zien we in de journaals dat terreurorganisaties als betrouwbare bronnen worden opgevoerd, terwijl Israël standaard in het beklaagdenbankje wordt gezet.

Dat D66 en GL-PvdA hierover vallen, zegt alles over hun eigen blinde vlek. Ze kunnen niet verkroppen dat iemand met gezag (een vicepremier!) prikt door hun narratief van de "onafhankelijke en onpartijdige kwaliteitsjournalistiek".

Nu eisen de huilende Kamerleden dat premier Dick Schoof ingrijpt. Ze willen dat hij Keijzer tot de orde roept. Het is te hopen dat Schoof niet toegeeft aan deze censuurdrift. Mona Keijzer is vicepremier, maar ze is ook een politica met een mening. En die mening wordt gedeeld door miljoenen Nederlanders die het vertrouwen in de NOS al lang geleden zijn kwijtgeraakt.

Het is geen "aanval op de democratie" om kritisch te zijn op de pers. Het is juist democratisch om de macht van de media te bevragen. D66, CDA en GroenLinks-PvdA bewijzen met hun paniekreactie precies het punt van Keijzer: ze dulden geen tegenspraak, alleen maar applaus voor hun eigen waarheid. Mona, hou vol!