Maffia-praktijken bij de Staat: Justitie weigert woekerboetes aan te passen want het is ‘lekker cashen’!

Het is de ultieme bevestiging van wat de gewone Nederlander al lang voelt: verkeersboetes hebben niets, maar dan ook helemaal niets meer te maken met verkeersveiligheid. Het is een verdienmodel. Een belasting op het bezit van een auto, geïnd door een overheid die lak heeft aan redelijkheid.

Laten we de feiten van Nu.nl er eens bij pakken. Krijgt u een boete van 300 euro en betaalt u niet binnen acht weken (bijvoorbeeld omdat u op vakantie was, de post kwijt is geraakt of u even krap bij kas zit)? Dan tikt de teller aan. Eerst komt er 50 procent bovenop. Betaalt u dan nog niet? Dan wordt het bedrag verdubbeld. Het resultaat: een bon van 300 euro verandert in een molensteen van 900 euro. Een verhoging van 200 procent!

Vergelijk dat eens met de regels voor normale bedrijven. Incassobureaus zijn aan strenge banden gelegd om consumenten te beschermen. Zij mogen maximaal 15 procent kosten in rekening brengen. Waarom? Omdat de wetgever vindt dat mensen met schulden niet nog dieper de ellende in getrapt mogen worden. Maar voor de overheid geldt: rules for thee, but not for me. De staat mag u wel de vernieling in helpen. De staat mag u wel financieel uitkleden.

Het meest schokkende aan dit nieuws is niet eens de hoogte van de bedragen, maar de kille reactie van de verantwoordelijke minister. Demissionair minister Foort van Oosten (Justitie) windt er in een Kamerbrief geen doekjes om. Hij voelt er weinig voor om de regels aan te passen. Waarom niet? Omdat het moreel juist is? Nee. Omdat het de verkeersveiligheid bevordert? Nee. Omdat het geld oplevert.

"Verkeersboetes zijn een belangrijke inkomstenbron voor het ministerie van Justitie," schrijft hij. De verhogingen alleen al leverden vorig jaar 135 miljoen euro op. Dat is 135 miljoen euro die uit de zakken van (vaak kwetsbare) burgers is geklopt, puur omdat ze te laat waren met betalen. Dit is een bekentenis van formaat. De minister geeft toe dat hij een pervers systeem in stand houdt omdat hij verslaafd is aan de inkomsten. Het CJIB is geen handhavingsinstantie, het is de winstgevende divisie van Justitie.

Zelfs experts uit de sector walgen ervan. Nadja Jungmann, lector schulden en incasso, stelt in het artikel hardop de vraag of dit wel "redelijk en proportioneel" is. "Je kunt je ook afvragen of ze niet te hoog zijn vergeleken met de extra kosten die gewone bedrijven mogen vragen," zegt ze. Natuurlijk zijn ze te hoog! Het is pure willekeur. Als u een rekening van Wehkamp te laat betaalt, wordt u beschermd. Als u een rekening van de overheid te laat betaalt, wordt u vogelvrij verklaard.

Dit systeem creëert schulden. Mensen die die 300 euro al niet hadden, hebben die 900 euro zéker niet. Ze komen in een neerwaartse spiraal terecht, met loonbeslag, deurwaarders en ellende tot gevolg. En de overheid, die er zou moeten zijn voor bestaanszekerheid, is de oorzaak van die ellende.

Laten we het beestje bij de naam noemen. Een organisatie die dreigt met disproportionele straffen om geld af te dwingen en die regels hanteert die voor niemand anders gelden, vertoont maffia-trekjes. Het ministerie van Justitie zou zich moeten bezighouden met het vangen van echte boeven (u weet wel, die jongens op fatbikes met messen, of de drugsbendes). In plaats daarvan zetten ze hun zwaarste middelen in tegen de burger die 4 kilometer te hard rijdt en de acceptgiro vergeet.

Het is tijd dat de Tweede Kamer ingrijpt. Niet met slappe moties, maar met een wet: de overheid mag nooit, maar dan ook nooit, meer incassokosten rekenen dan een commercieel bedrijf. Gelijke monniken, gelijke kappen. Stop de staatswoeker!