Wat doe je als je door Jesse Klaver op tv voor “palingpopulist” wordt uitgemaakt?
Nou, als je Mona Keijzer heet, dan pak je de auto naar Volendam, stapt een palingkraam binnen, bestelt een broodje paling en zegt met een brede glimlach: “Ik ben een palingpopulist, dus ik kom hier maar eens een broodje paling eten...”
“Als naar mensen luisteren en de zorgen van mensen serieus nemen palingpopulisme is, dan ben ik er één.”
En daarmee is het punt gemaakt.
Klaver’s sneer verandert in Keijzer’s kracht
De actie van Keijzer is niet alleen geestig, maar ook politiek geniaal.
Waar Klaver dacht haar weg te zetten met een quasi-intellectueel etiket - “palingpopulist” - doet Keijzer iets wat bij de kiezer wél werkt:
- Ze blijft nuchter
- Ze omarmt de term
- En ze laat zien dat ze tussen de mensen staat
Geen verongelijktheid, geen woede - gewoon een broodje paling, een knipoog en een boodschap waar miljoenen Nederlanders zich in herkennen: “Ja, ik luister naar gewone mensen. En daar ben ik trots op.”
🟦 DDS geeft ruimte aan politici die niet meewaaien met de Haagse bubbel, maar opkomen voor gewone mensen. Wil jij dat dit geluid gehoord blijft worden? Steun ons werk.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Domper voor Klaver: palinggate werkt averechts
Het was Klaver die, tijdens een debat over woningnood, ineens de behoefte voelde om Mona Keijzer te diskwalificeren met een nieuw links scheldwoord:
“palingpopulist” - bedoeld als verwijt aan mensen die zich “glad” zouden bewegen in het debat, zonder inhoud.
Maar wat hij niet doorhad: het land is het zat om op deze manier toegesproken te worden.
De kiezer is klaar met dat moralistische toontje, die morele verhevenheid van types die nooit buiten de Randstad komen, maar wel precies denken te weten wat goed is voor ‘de gewone Nederlander’.
Met zijn sneer heeft Klaver niet Keijzer geraakt, maar vooral zichzelf als wereldvreemde betweter op de kaart gezet.
En Mona? Die ging lekker paling eten. In Volendam. Tussen de mensen.
Volendam snapt het - de elite niet
De locatie van Keijzers actie is symbolisch: Volendam, hét voorbeeld van een gemeenschap waar normen, tradities en onderlinge verbondenheid nog gewoon bestaan.
Waar de mensen werken voor hun geld, waar geen ruimte is voor politieke fratsen, en waar men ongezouten zegt waar het op staat.
Dat is precies het Nederland waar Klaver en zijn GroenLinks-PvdA niks van begrijpen - en waar Keijzer juist aansluiting bij vindt.
“Als naar mensen luisteren en de zorgen van mensen serieus nemen palingpopulisme is, dan ben ik er één.”
Dat zinnetje vat alles samen. Dát is waar politiek over zou moeten gaan.
🟥 Ben jij het ook zat dat politici als Jesse Klaver met dedain neerkijken op Nederlanders die gewoon gehoord willen worden? DDS blijft die arrogantie blootleggen en laat alternatieve stemmen wél spreken. Steun ons.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Wie laatst lacht, eet paling
Mona Keijzer had Klaver makkelijk kunnen aanvallen met modder. Maar in plaats daarvan pakte ze het slimmer aan: ze omarmde de sneer, gaf het een menselijk gezicht, en draaide het om in een politiek voordeel.
Wat begon als een poging tot karaktermoord, eindigde met een broodje paling in Volendam en een lesje politieke flair.
Laat Klaver maar spartelen - de palingpopulisten hebben de wind mee.