Orange Pictures / Shutterstock.com
Mona Keijzer wil Israël-erkenning als voorwaarde voor Nederlanderschap - ook critici van Israël zijn nu staatsvijand
Alsof het in Nederland nog niet gek genoeg is. Mona Keijzer, lijsttrekker van BBB en voormalig CDA’er, heeft aangekondigd dat zij het erkennen van het bestaansrecht van Israël als voorwaarde wil stellen aan mensen die Nederlander willen worden. Met andere woorden: wie kritiek heeft op Israël, komt dit land niet meer in.
“From the river to the sea is een battle cry waarmee wordt opgeroepen om de staat Israël weg te vagen,” aldus Keijzer.
In de strijd tegen islamitisch antisemitisme slaat Keijzer hiermee door tot vér buiten de perken van redelijkheid.
Zelfs Joost Niemöller, die bekend staat om zijn uitgesproken pro-Israëlische standpunten, noemt het “een slecht idee”:
“We horen in een vrij land te wonen. Ieder heeft het recht op zijn eigen dwaalwegen. Mits geen geweld.”
En dat is precies het punt. Keijzer heeft een legitiem probleem gesignaleerd - antisemitisme in islamitische kringen - maar komt met een oplossing die direct botst met de vrijheid van denken en meningsuiting.
👉 Ben jij het ook zat dat de politiek doorslaat met repressie in plaats van echte oplossingen? Laat dan je stem horen en teken de petitie tegen de klimaatsocialistische dwang van Timmermans en zijn kartel.
Juiste diagnose, compleet verkeerde medicijn
Niemand ontkent dat de import van islamitisch extremisme Nederland grote schade heeft toegebracht. Van straatintimidatie tot Jodenhaat, en van haatmoskeeën tot steunbetuigingen aan terreurgroepen - het is een explosief probleem.
Maar dan komen met een verplichte ideologische verklaring als toegangsticket tot het burgerschap? Waar ligt dan de grens?
- Moet je straks ook het klimaatbeleid van Timmermans erkennen om een verblijfsvergunning te krijgen?
- Of de NAVO steunen om een paspoort te behouden?
- Mag je de monarchie nog afwijzen zonder staatsgevaarlijk te zijn?
Wat Keijzer hier voorstelt, is pure loyaliteitspolitiek. Iets wat in landen als Iran, China en Noord-Korea doodnormaal is, maar in een vrije rechtsstaat nooit acceptabel zou moeten zijn.
Vrijheid = ook het recht om ongelijk te hebben
De grote kracht van een vrij land is juist dat je mag denken wat je wil. Dat je:
- De staat Israël wel of niet mag erkennen,
- De Holocaust mag bespreken,
- Voor of tegen een religie, ideologie of staat mag zijn.
Dat is niet prettig. Dat is niet comfortabel. Maar dat is wél vrijheid.
En daarom is Niemöller’s reactie spot-on:
“Iedereen heeft het recht op zijn eigen dwaalwegen. Mits geen geweld.”
👉 Als we nu accepteren dat het erkennen van een buitenlandse staat een eis wordt voor burgerschap, wat volgt dan nog? Laat zien dat je voor vrijheid bent. Teken de petitie tegen het antidemocratische kartel van Timmermans.
Islamitisch extremisme aanpakken? Absoluut. Maar zó niet.
Willen we islamitisch antisemitisme aanpakken? Natuurlijk. Maar dan niet met gedwongen loyaliteitsverklaringen, maar met echte keuzes:
- Asielstop voor landen waar extremisme de norm is,
- Remigratie voor wie haat zaait,
- Sluiting van haatmoskeeën en uitzetting van predikers die de Joden willen uitroeien.
- En zero tolerance voor antisemitisch geweld, ongeacht afkomst.
Dat zijn harde, duidelijke maatregelen die effect hebben.
Wat Mona Keijzer nu voorstelt? Dat is symboolpolitiek, gevaarlijk dicht tegen censuur en gedachtendwang aan.
De volgende stap? Zwijgplicht voor Israël-kritiek. Daarna? Meningsverbod voor klimaatscepsis. En dan?
Dan is Nederland Nederland niet meer.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook
Loading
