Onderzoek: kiezers verliezen massaal vertrouwen in politiek - kabinet-Schoof stelt opnieuw teleur

Het Prinsjesdagonderzoek van Ipsos I&O maakt duidelijk dat kiezers zich bedrogen voelen. Het kabinet-Schoof, dat vorig jaar nog hoop gaf aan brede groepen Nederlanders, blijkt géén verbetering te hebben gebracht. Sterker nog: juist de kiezers die het meeste vertrouwen hadden, zijn nu massaal afgehaakt.

De cijfers zijn schokkend: onder PVV-kiezers zakte het vertrouwen van 50 naar 14 procent. Onder BBB-aanhangers van 57 naar 13 procent. Met andere woorden: bijna alle kiezers die vorig jaar nog hoopten dat “hun” partijen eindelijk het verschil zouden maken, voelen zich nu al verraden.

De reden? Het beleid op cruciale dossiers - migratie, asiel, woningmarkt en zorg - blijft falen. 68 procent van alle Nederlanders is ontevreden over migratiebeleid. En wie had gedacht dat een kabinet met PVV, BBB, VVD en NSC écht zou doorpakken, ziet nu dat het resultaat opnieuw een optelsom is van compromissen, gezeur en stilstand.

Bijna driekwart van de ondervraagden zegt dat de politiek vooral bezig is met zichzelf. Dat beeld klopt: eindeloos gesteggel, ruzies in de coalitie, ministers die elkaar vliegen afvangen - maar geen oplossingen voor de burger.

De woningmarkt zit op slot, de zorg kraakt, de asielinstroom gaat maar door, en toch hoor je in Den Haag vooral over procedures, commissies en “pijnlijke maar noodzakelijke keuzes” die nooit worden gemaakt.

Ook over de economie zijn kiezers somber. 44 procent verwacht dat Nederland er volgend jaar slechter voor staat. Slechts 7 procent denkt dat er verbetering komt.

Dat pessimisme is logisch: minima zien niets terug van de beloofde koopkrachtstijging. Middeninkomens voelen de belastingdruk toenemen. En ondernemers lopen vast in regels, stikstofbeleid en torenhoge lasten.

Terwijl de elite praat over “groene transities” en “internationale solidariteit,” ziet de burger vooral lege portemonnees en onbetaalbare rekeningen.

Opvallend: steun voor Oekraïne neemt toe (63 procent vindt dat we moeten blijven helpen). Maar zodra het gaat om de eigen problemen, vooral asiel en migratie, is de maat vol.

De beruchte spreidingswet blijft verdeeldheid zaaien. Een derde van de Nederlanders wil de wet intrekken, 45 procent vindt het prima. Daarmee is duidelijk dat een groot deel van de samenleving zich niet meer vertegenwoordigd voelt - want de weerstand tegen asielopvang groeit sneller dan Den Haag durft toe te geven.

Demissionair premier Dick Schoof, die nog geen jaar geleden de belofte van “rust en daadkracht” symboliseerde, krijgt inmiddels een mager rapportcijfer van 5,1. Precies hetzelfde als zijn minister van Financiën, Heinen.

Het zegt alles: Nederlanders zien een politiek systeem dat vastzit, ministers die geen verschil maken, en een kabinet dat al twee keer gevallen is voordat er überhaupt resultaat geboekt kon worden.

Slechts 18 procent verwacht dat de politiek na de verkiezingen van 29 oktober beter gaat functioneren. Vier op de vijf Nederlanders heeft daar geen enkel geloof in. Dat is een wantrouwen dat gevaarlijk diep zit.

Het laat zien dat Den Haag op een kruispunt staat. Of men kiest eindelijk voor de burger - keihard ingrijpen in de asielcrisis, de woningmarkt openbreken, lasten verlagen - of de kloof wordt definitief onoverbrugbaar.