Pouw‑Verweij steekt middelvinger op naar bezuinigingen: ouderenzorg moet worden beschermd

In een interview bij de EO maakt de demissionair staatssecretaris korte metten met de Haagse rekensommetjes. “Het heeft meer kosten opgeleverd dan dat het kosten bespaard heeft,” stelt ze. En dat is de harde waarheid.

Want wie denkt dat snijden in de zorg ‘efficiënt’ is, leeft in een Excel-sheet. De praktijk? Die is rauw, menselijk, en confronterend.

Al jaren wordt er bezuinigd, geschoven, en “geherstructureerd” in de ouderenzorg. Maar het resultaat is glashelder: massale personeelstekorten, eenzaamheid, verslonzing van verpleeghuizen, en structurele overbelasting van mantelzorgers. Onze ouderen worden wegbezuinigd. Letterlijk.

Waar ouderen vroeger hun laatste levensfase in rust en zorg konden doorbrengen, zijn ze nu overgeleverd aan wachtlijsten, tekorten en bureaucratie. Het is niet alleen onmenselijk – het is ook nog eens financieel volkomen krankzinnig. Want als thuiszorg faalt, komen ouderen in het ziekenhuis. En dát kost pas echt klauwen met geld.

Pouw-Verweij ziet dat. En ze zegt het hardop. Terecht.

Zorgbezuinigingen lijken op papier aantrekkelijk. Maar de realiteit is anders. Geen verzorging betekent meer valincidenten. Meer spoedzorg. Meer paniek. Meer crisissituaties. Dus: méér kosten. En erger: onnoemelijk menselijk leed.

Wat Pouw-Verweij zegt is feitelijk en moreel juist: wie snijdt in ouderenzorg, betaalt later dubbel terug. En dat betalen doen wij allemaal. Met ons geld, maar ook met ons fatsoen. Want een samenleving die z'n ouderen laat verpieteren in lege gangen en onderbezette afdelingen, is zichzelf aan het verliezen.

De rest van de politiek durft het onderwerp niet eens aan te raken. Ze verschuilen zich achter CPB-ramingen, ‘toekomstige hervormingen’, en andere technocratische nonsens. Ondertussen worden onze opa’s en oma’s vernederd. Vergeten. Genegeerd.

En dat is geen toeval. Dit is het gevolg van een ideologische agenda waarin solidariteit plaats heeft gemaakt voor spreadsheet-denken. Waarin zorg geen roeping meer is, maar een kostenpost. Waarin de menselijke maat volledig is verdwenen.

Pouw-Verweij verzet zich daartegen. En dat is precies wat nodig is. Geen nieuw beleid. Geen werkgroep. Maar een keiharde ommekeer.

De signalen zijn overduidelijk. Verzorgingshuizen sluiten. Wijkverpleging loopt op haar laatste benen. En duizenden ouderen zitten gevangen in hun woning, zonder hulp, zonder zorg, zonder perspectief. Als dit nog even doorgaat, is het hele systeem kapot.

Daarom is het zo belangrijk dat Pouw-Verweij dit nu zegt. Niet over vijf jaar, als het te laat is. Maar nú. Bezuinigen op ouderenzorg is niet alleen immoreel – het is maatschappelijk zelfdestructief.

En dat moet stoppen.

Pouw-Verweij verdient steun. Geen gezeur over “het moet toch ergens vandaan komen”. Geen gelul over efficiëntie. Maar keiharde politieke rugdekking voor wat juist en nodig is: meer handen aan het bed, minder bureaucratie, meer waardigheid.

Ouderenzorg is geen sluitpost. Het is de basis van een beschaafde samenleving. En wie daar niet in wil investeren, hoort niet thuis in de Nederlandse politiek.

🟥 Als jij wilt dat DDS blijft bestaan – als tegenmacht tegen de linkse media en Big Tech-censuur – dan hebben we jouw steun nú nodig. 👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media Help ons het tweede deel van het jaar door. Vrijheid is niet gratis.