Rellen in Amsterdam? Halsema wijst weer naar Den Haag – en Dilan

In berichten aan topambtenaren en politiechefs schrijft ze verbolgen over de nationale politiek, over Haagse "schreeuwers", en laat ze weten dat "de rechtshandhaving zijn kritische grens heeft bereikt" – vanwege de toon van... Yesilgöz.

Het is geen toeval. Want Dilan is één van de favorieten voor het premierschap. En Femke Halsema – GroenLinks-boegbeeld en burgemeester met landelijke ambities – wil die strijd aangaan. De aanval is geopend.

Terwijl de stad op zijn kop stond door wat inmiddels bekendstaat als de Jodenjacht van Amsterdam, waarin supporters van Maccabi Tel Aviv werden opgejaagd, bedreigd en mishandeld door islamitische relschoppers, was Halsema drukker met PR dan met veiligheid.

In plaats van volledige transparantie te bieden of keihard op te treden, werd de situatie vanuit het stadhuis politiek herverpakt. De schuld lag bij "Den Haag", bij de "repressieve en racistische agenda" van landelijke politici. Halsema sprak van pogroms, maar trok dat woord later weer in onder druk van de islamitische gemeenschap. Ondertussen werd op het stadhuis druk gebrainstormd over hoe men “het frame” kon keren.

Een morele leider? Nee. Een campagnevoerder, in burgemeesterstoga.

De opgeheven vinger van Halsema wijst al jaren richting iedereen behalve zichzelf. Tijdens de BLM-demonstratie in coronatijd stond ze met droge ogen de regels te breken. Nu, jaren later, is haar reflex nog exact dezelfde: afleiden, beschuldigen, relativiseren.

In plaats van keihard optreden tegen haatdragende relschoppers in haar stad, kiest ze de kant van nuance en slachtofferschap – zolang dat past in het GroenLinkse script. Islamitische jongeren die Joden opjagen? Dat komt dan door armoede. Door Den Haag. Door Wilders en Yesilgöz. Nooit door beleid in Amsterdam zelf.

In berichten aan het crisisteam haalt Halsema Yesilgöz aan als bron van polarisatie. Ze deelt zelfs een bericht van activist Nourdeen Wildeman die Dilan bekritiseert. Wat Halsema betreft moet niet de Jodenjacht, maar de VVD-leider worden aangepakt.

Zie je wel? zou je haar bijna horen zeggen. Dit is de kern van haar strategie: onder het mom van bestuurlijke verantwoordelijkheid eigen politieke vijanden neutraliseren.

En dat maakt deze zaak explosief. Want als een burgemeester zich als campagnevoerder gedraagt in een crisissituatie, dan staat de democratische legitimiteit van haar functie zelf onder druk.

Met haar uitspraken, interne appjes en strategie maakt Halsema duidelijk dat ze meer wil dan Amsterdam. Ze voelt dat haar moment nadert. Een GroenLinkse kandidaat voor het premierschap? Femke staat klaar. Maar er is één groot obstakel: Dilan Yesilgöz.

Dus begint ze alvast met moddergooien. Achter de schermen, via interne communicatie, en met mediadraaiboeken waarin "Haagse frames" ontkracht moeten worden en het “gematigde midden” wordt opgeroepen zich te keren tegen VVD en PVV.

Wat Halsema betreft is het geen debat over orde en veiligheid meer, maar een strijd tussen haar progressieve utopie en de realiteit die mensen dagelijks op straat ervaren. En die strijd wil ze voeren over de rug van de slachtoffers.