De vrouwenopvang in Nederland kraakt aan alle kanten. Steeds meer vrouwen zoeken een veilige plek, maar moeten nul op het rekest krijgen van instanties die hen eigenlijk zouden moeten beschermen. En nee, het komt níet doordat er meer geweld tegen vrouwen is – dat is de wrange ironie. De kern van het probleem ligt in falend beleid, torenhoge woningnood en een overheid die niet bij machte is haar kerntaak – bescherming van kwetsbaren – uit te voeren. Het geweld daalt, de opvang barst uit zijn voegen
Laat dat even inzinken: het aantal vrouwen dat slachtoffer wordt van geweld is de afgelopen jaren níet gestegen. Sterker nog, op de lange termijn is het aantal incidenten zelfs gedaald. En toch zijn de opvangplekken structureel overvol, met wachtlijsten die blijven oplopen.
Volgens cijfers van Blijf Groep en Moviera – twee van de grootste vrouwenopvangorganisaties – zijn de bedden in crisisopvang nagenoeg permanent bezet. Hotelkamers en vakantieparken worden inmiddels massaal ingezet als noodoplossing.
Maar waarom dan, als het geweld niet toeneemt?
🟥 DDS zal de vinger aan de pols houden. Maar wij doen dat zónder belastinggeld.
👉 Steun ons werk via https://dds.backme.org of direct via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Voor een samenleving waarin ook vrouwen in nood er niet alleen voor staan. Stagnerende uitstroom = vastlopen systeem
De echte boosdoener: de wooncrisis, mede mogelijk gemaakt door decennia van falend volkshuisvestingsbeleid. Vrouwen die de opvang instromen, kunnen nergens heen. Er is geen doorstroom. Geen woning. Geen plek om opnieuw te beginnen. Dus blijven ze hangen in de opvang, wat de boel volledig verstopt.
Daar komt bij: relaties die allang beëindigd zouden moeten zijn, kunnen niet worden afgewikkeld – simpelweg omdat een van de twee nergens anders heen kan. Resultaat: explosieve spanningen, gevaarlijke thuissituaties, nieuwe aanmeldingen bij de opvang.
Dat is wat er gebeurt als je woningnood jarenlang negeert en blijft dwepen met internationale agenda’s en politieke luchtkastelen.
Een complexe samenleving = een overheid die faalt
De Blijf Groep wijst daarnaast op een “complexere samenleving.” Wat ze daarmee bedoelen, is eigenlijk simpel: de problemen stapelen zich op. Schulden, psychische nood, bureaucratie, migratiedruk, gebrekkige hulpverlening... Veel vrouwen die aankloppen bij een opvanglocatie hebben inmiddels meer nodig dan alleen een dak boven hun hoofd.
Maar laat dat nou net zijn wat onze overheid niet meer lijkt te kunnen leveren. De opvang draait op vrijwilligers, tijdelijke subsidies en het incasseringsvermogen van overwerkte hulpverleners.
En ondertussen kijkt Den Haag liever weg – want structurele investeringen in vrouwenopvang? Die leveren geen stemmen op.
Tijd voor actie: kabinet moet orde op zaken stellen
De nood is hoog. En dus zijn er oplossingen nodig. Niet volgend jaar. Niet “na de zomer.” Maar nu.
- Meer opvangplekken, structureel gefinancierd. Geen lapmiddelen, maar permanente oplossingen.
- Woningbouw met prioriteit voor kwetsbare groepen. Geen praatjes over stikstof of regeltjes uit Brussel – gewoon bouwen.
- Herwaardering van het lokale vangnet. Gemeenten moeten weer armslag krijgen – en middelen.
- Heldere hulpstructuren, inclusief onafhankelijke hulplijn. Vroegsignalering is essentieel.
Het systeem is stuk, en de rekening wordt betaald door vrouwen
Vrouwen die vluchten voor huiselijk geweld eindigen nu in wachtlijsten. Of in een vakantiepark. Of nergens.
Dat zegt álles over de staat van ons land. Een overheid die miljarden over de grens stuurt, klimaatdoelen najaagt en publieke omroepen subsidieert tot ze barsten – maar geen plek heeft voor vrouwen in nood.
Als er één moment is om als samenleving op te staan en te zeggen: “tot hier en niet verder” – dan is het nu.
🟥 DDS zal de vinger aan de pols houden. Maar wij doen dat zónder belastinggeld.
👉 Steun ons werk via https://dds.backme.org of direct via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Voor een samenleving waarin ook vrouwen in nood er niet alleen voor staan.