Wierd Duk ziet valkuil voor Wilders: “Zonder resultaat is dit kabinet zinloos”

Duk reageerde op de persconferentie van Wilders waarin deze een tienpuntenplan tegen immigratie en asiel presenteerde. Volgens Duk doet Wilders hiermee precies wat nodig is: druk opbouwen, duidelijkheid scheppen en het politieke mandaat terug eisen.

Maar het is alles of niets. Want, zo waarschuwt Duk: als Wilders nu faalt, als dit kabinet valt zonder resultaat, dan komt de PVV nooit meer aan de onderhandelingstafel.

Duk benadrukt dat Wilders met deze actie zijn achterban wil laten zien dat hij het meent. En dat is nodig. Want, zoals Duk benoemt, de PVV zakt in de peilingen. De aanvankelijke hoop bij veel kiezers is aan het vervagen, want de feiten zijn ongenadig:

Dat is niet "verstevigd asielbeleid". Dat is meer van hetzelfde.

De grote fout van de PVV tot nu toe? Praten, maar geen resultaten. En dus neemt Wilders nu zelf het voortouw. Hij weet dat er geen ruimte meer is voor Haagse traagheid of juridische smoezen.

Migratiedeskundige Jan van de Beek was eveneens aanwezig in de Telegraaf-uitzending, en gaf cruciale duiding. Volgens hem is het strategisch wat Wilders nu doet: hij wil laten zien dat hij wil veranderen, maar dat het systeem — de wetten, rechters, en verdragen — hem blokkeert.

Wilders probeert de bevolking klaar te stomen voor de enige échte oplossing: het opzeggen van internationale verdragen.

Dat is geen extremisme, dat is realisme. Andere landen nemen al maatregelen die “juridisch niet mogen”, zoals Duitsland, Hongarije en Denemarken. En zoals Van de Beek terecht stelt: het Europees recht is pas een probleem als je je er zelf aan onderwerpt.

Wilders wil dus een situatie creëren waarin de kiezer zegt: “Gooi die verdragen overboord.” En ja, hij kán dat ook. Want de PVV is de grootste partij van Nederland.

Alleen… hij is geen premier. En dus moet hij het doen via druk. Via persmomenten. Via openlijke confrontatie.

Volgens Duk is het pijnlijk simpel: als dit kabinet nu valt, dan zal de PVV bij een volgend formatieproces uitgesloten worden. Dan wordt er gezegd: “Zie je wel, onbestuurbaar.”

De media zullen hun mes slijpen. De VVD zal zich weer verschuilen achter ‘verantwoordelijkheid’. En nieuwe kartelcoalities zullen als reddingsboeien gepresenteerd worden aan een uitgeput electoraat.

Dat betekent dat dit de laatste kans is voor Wilders om daadwerkelijk te leveren. En dat voelt hij.

Daarom de persconferentie. Daarom het harde plan. Daarom de waarschuwing dat de PVV het kabinet laat vallen als er niets gebeurt.

De analyse van Duk en Van de Beek is pijnlijk, maar waar. Wilders doet het juiste, maar hij doet het op het randje van de afgrond.

Of hij slaagt en schrijft geschiedenis. Of hij faalt en de PVV wordt weggestreept als “een tijdelijke oprisping van onvrede”.

En wat hebben we dan over? 130.000 migranten per jaar. Een uitgeholde verzorgingsstaat. En een elite die weer overgaat tot de orde van de dag.

Wilders moet nu leveren. Anders was het allemaal voor niets... Want het echte trieste is ook nog eens dat als hij het kabinet niet laat vallen, en op deze voet doorgaat, dat hij dan een beleid steunt dat gewoon D66-achtig is.