Wilders kiest partij: steunt Markuszower en laat Bosma vallen in Arib-affaire

Wilders schreef op X:

En daarmee is de politieke breuklijn binnen de PVV nu ook publiekelijk zichtbaar.

De affaire begon als een intern Kameronderzoek naar oud-Kamervoorzitter Khadija Arib, maar werd binnen enkele dagen gelekt naar NRC. Nog voor Arib zelf geïnformeerd was, lag het besluit op straat. Wat volgde: karaktermoord, beschuldigingen zonder wederhoor, verdwenen appjes en betrokkenheid van topambtenaren.

Kamervoorzitter Martin Bosma besloot, ondanks alles, geen onderzoek in te stellen. Hij hield de boot af, terwijl er inmiddels meerdere signalen zijn van betrokkenheid van zijn voorganger Vera Bergkamp, haar woordvoerder, de griffier en andere ambtenaren.

Gidi Markuszower, lid van het Kamerbestuur namens de PVV, kon dat niet langer aanzien. Hij stapte op en kondigde een Kamerdebat én onderzoeksvoorstel aan.

Wilders? Die stond lange tijd stil aan de zijlijn. Tot nu.

De tweet van Wilders is niet zomaar een schouderklopje voor een partijgenoot. Het is een klap in het gezicht van Martin Bosma, die als voorzitter verantwoordelijk is voor het leiderschap over het presidium. En juist daar wordt op dit moment actief de doofpot dichtgehouden.

Wilders weet dondersgoed dat hij hiermee publiekelijk afstand neemt van zijn eigen voorzitter, en dus ook de partij publiek verdeelt over één van de grootste parlementaire schandalen van de afgelopen jaren.

Dat hij dat tóch doet, zegt alles.

Wat hier op het spel staat, is niet alleen de toekomst van Martin Bosma. Wat hier op het spel staat, is het gezag van het parlement. Als de Kamer bewust weigert te onderzoeken wie er heeft gelekt, gemanipuleerd, gewist en gesaboteerd, dan verliest het parlement z’n geloofwaardigheid.

Wilders heeft dat nu door. En dus kiest hij voor Markuszower – ook als dat betekent dat Bosma’s positie onhoudbaar wordt.

Dat is politiek leiderschap. En dat is zeldzaam.

Wilders had de makkelijke weg kunnen kiezen: stilzwijgen, partijdiscipline, loyaliteit aan de voorzitter. Maar hij kiest voor de waarheid. Want een doofpot binnen het parlement – dat is verraad aan het volk.