Woningmarkt ontploft: Keijzer (BBB) wil 135.000 Oekraïners de reguliere huizenmarkt op jagen!

Het is Haags wensdenken van de bovenste plank. "Zo snel mogelijk stoppen met speciale opvanglocaties," schrijft Keijzer. Dat klinkt lekker voor de bühne, want die opvang kost klauwen met geld. Maar de consequentie wordt even voor het gemak vergeten. Momenteel woont driekwart van deze groep in die speciale locaties. Als die dichtgaan, moeten tienduizenden mensen tegelijkertijd een huis vinden in een land waar een gierend tekort is.

De reacties uit het veld zijn dan ook vernietigend. Bart Dikkeschei, die Oekraïners aan het werk helpt, vat de waanzin perfect samen in de Telegraaf: "Blijkbaar heeft minister Keijzer een soort toverspreuk waardoor al die mensen ineens een woning op de markt kunnen krijgen. Als dat niet zo is, is deze brief vooral gebakken lucht."

Het is geen gebakken lucht, het is een recept voor sociale onrust. Als deze mensen de status van 'normale burger' krijgen, betekent dit dat ze gaan concurreren op de vrije sector en - laten we elkaar niet voor de gek houden - de sociale huur. "Het kabinet werkt aan een aanpak voor de overgang van opvang naar huisvesting," luidt de ambtelijke tekst. Vertaald: ze hebben geen flauw idee en schuiven het probleem door naar gemeenten en woningcorporaties, die nu al met de handen in het haar zitten.

Het nieuwe plan behelst dat Oekraïners na maart 2027 (wanneer de EU-richtlijn afloopt) een verblijfsvergunning van drie jaar krijgen. Ze worden dan behandeld als "andere burgers". Dat klinkt eerlijk: ze moeten zelf hun zorgverzekering betalen. Prima. Maar de keerzijde is dat ze dus ook recht krijgen op toeslagen en bijstandsuitkeringen.

Keijzer geeft zelf al toe dat straks "een significant deel" recht zal hebben op bijstand. Dus we halen mensen uit de opvang, en zetten ze in de uitkering. En ondertussen verdringen ze de Nederlandse starter van de woningmarkt. Het is dweilen met de kraan open, terwijl het huis al onder water staat.

En hoe zit het met terugkeer? De oorlog zal ooit stoppen. Maar het kabinet durft niet door te pakken. Terugkeer moet "vrijwillig" blijven. Er wordt zelfs nagedacht over "financiële steun" om mensen te stimuleren om te gaan. Dus: we vangen ze jarenlang op, we geven ze huizen die er niet zijn, we geven ze uitkeringen, en als het veilig is, geven we ze een zak geld mee als 'alsjeblieft-ga-weg-premie'.

Slechts 22 procent geeft aan zeker terug te willen. De rest twijfelt of blijft liever hier. En geef ze eens ongelijk, in dit luilekkerland.

Dit plan is gedoemd te mislukken. Je kunt niet 135.000 mensen de woningmarkt op duwen zonder eerst huizen te bouwen. Keijzer probeert een asielprobleem op te lossen door er een wooncrisis van te maken. De verliezer is, zoals altijd, de gewone Nederlander die netjes zijn belasting betaalt en droomt van een eigen plekje. Die droom wordt met dit beleid definitief om zeep geholpen.