Syrië doet ‘showactie’ tegen IS - propaganda vóór bezoek aan Trump

En dat allemaal - toevallig - enkele dagen vóór het bezoek van Al-Sharaa aan de Amerikaanse president Donald Trump. Toeval? Natuurlijk niet. Dit is politieke theaterkunst van het zuiverste water.

De timing is té perfect. Syrië, jarenlang verwikkeld in een spel van macht, milities en buitenlandse belangen, probeert nu op het wereldtoneel weer respectabiliteit te veinzen. Trump ontvangt Al-Sharaa binnenkort in Washington om te praten over “de strijd tegen IS”. En wat doet Damascus? Het regelt alvast een paar spectaculaire headlines om te laten zien dat ze “serieus bezig” zijn.

Volgens de Syrische staatsmedia werden bij de operatie 61 invallen uitgevoerd en 71 mensen gearresteerd. Onder hen zou één “topcommandant” van IS zijn. Wapens in beslag genomen, vlaggen gevonden, enzovoort - het standaardritueel van regimes die graag doen alsof ze hun eigen rotzooi opruimen.

Maar wie de Syrische burgeroorlog de afgelopen jaren heeft gevolgd, weet beter. Het Assad-regime (nu tijdelijk onder leiding van Al-Sharaa) heeft meer deals gesloten met IS dan confrontaties uitgevochten. Milities werden gespaard als ze tegen andere rebellengroepen vochten. Gevangenen werden vrijgelaten in ruil voor territorium of grondstoffen.

En nu moeten we geloven dat ditzelfde regime plotseling een gecoördineerde, zuivere antiterreuractie uitvoert? Kom nou.

Donald Trump, sinds begin dit jaar opnieuw president van de Verenigde Staten, heeft herhaaldelijk gezegd dat hij geen vertrouwen heeft in halfslachtige bondgenoten. Tijdens zijn eerste termijn liet hij al zien dat hij bereid is hard in te grijpen - denk aan de aanval op generaal Soleimani in 2020.

Het is dus niet gek dat Al-Sharaa zich nu als “antiterreurbestrijder” wil profileren. Hij weet dat Trump geen boodschap heeft aan diplomatiek gezwets. Maar het probleem is dat Syrië’s “strijd tegen IS” al jaren één groot rookgordijn is.

In werkelijkheid draait het regime vooral om machtsbehoud, grondstoffen en internationale erkenning. De eigen bevolking leeft in armoede, grote delen van het land zijn nog steeds oorlogsgebied, en de elite probeert zich in te kopen bij Washington om sancties te laten versoepelen.

Dit is niet de eerste keer dat een regime vlak voor een belangrijk bezoek een “succesvolle operatie” uitvoert. Het is het oudste PR-trucje in het handboek van dictaturen. Een paar arrestaties, wat wapens op tafel, een vlag voor de camera, en klaar is de façade van daadkracht.

De vraag is niet of er werkelijk IS-strijders zijn opgepakt - die lopen in Syrië nog genoeg rond - maar wat er daarna met hen gebeurt. In het verleden werden “gevangen IS-leden” simpelweg ingezet als huurlingen, doorverkocht of geruild voor politieke gunsten.

Al-Sharaa weet precies wat hij doet: Washington inpalmen met een verhaal van orde en controle, terwijl op de achtergrond hetzelfde corrupte systeem blijft draaien.

Trump zal zich niet zomaar laten inpakken. De Amerikaanse president heeft al eerder laten doorschemeren dat hij zelfbewuste actie, niet mooie woorden wil zien. Een paar arrestaties maken nog geen strategie.

Wat Syrië nodig heeft, is niet een symbolische actie tegen een paar aftandse IS-restanten, maar een totale breuk met de chaos van het verleden - en die komt er niet zolang dezelfde machtsstructuren aan de touwtjes trekken.

Europa en Amerika moeten eindelijk beseffen dat regimes als dat van Al-Sharaa geen betrouwbare partners zijn, maar opportunisten die internationale steun misbruiken om hun macht te behouden.