Hoofdkantoor AKP in Izmir afgebrand: onze foto's

Het was gisteravond weer een bijzonder actieve dag in Izmir. De demonstranten begonnen al vroeg aan hun nieuwe protest, wat voor een groot deel werd geïnspireerd door het politiegeweld een dag eerder in Alsancak, aan de andere kant van Turkijes op twee naar grootste stad.

Zoals altijd begon de demonstratie vredig. De demonstranten zongen en dansten zelfs. Het was een typisch Izmeriaanse demonstratie: we zijn boos, maar dat betekent niet dat het niet reuze gezellig kunnen hebben met elkaar. Alle foto's hieronder zijn: copyright Michael van der Galien / De Dagelijkse Standaard.

Langzamerhand liep de groep van de baai van Karsiyaka (één van de grootste wijken in deze stad) naar het plaatselijke hoofdkantoor van de AK Parti, de partij van premier Erdogan en president Gül.

Daar eenmaal aangekomen werd de sfeer grimmiger. Het begon met het gooien van eieren op het hoofdkantoor: een ludieke actie van kiezers om duidelijk te maken dat ze het gehad hebben met de regering. Daarna kwamen er stenen bij en (volle) bierflesjes. De andere demonstranten keken toe en zongen "Recep (Tayyip Erdogan), stap op, stap op!"

Helaas moest de bank die onder het hoofdkantoor van de AKP stond er ook aan geloven. Een aantal hooligans die zich hadden aangesloten bij de demonstranten gooiden uiteindelijk de ramen ervan in. De leiders van de demonstranten grepen toen echter in en zorgden ervoor dat de jongeren de bank niet plunderden. Enkele werknemers van de bank vroegen zich af waarom zij er ook aan moesten geloven. "Wij hebben toch niets misdaan? De AK, oké, dat begrijp ik, maar waarom wij ook?"

Politie in burger hield de boel nauwlettend in de gaten, maar grepen niet in, behalve als er te veel schade werd aangebracht aan de bank die onder het kantoor van de AK zit. Dan zeiden ze er wat van. Echt ingrijpen durfden ze niet, omdat ze natuurlijk in de minderheid waren, en de demonstranten niet van zins waren om agressieve agenten te toleren. Af en toe werden die agenten zelfs weggejaagd van de straat, waarop ze zich achter het gebouw verstopten.

Ondertussen nam de woede op de AK Parti alleen maar toe. Mij werd verteld dat de zaak rondom het bos in Istanbul en het het verbod op de verkoop van alcohol tussen 10 uur 's avonds en zes uur 's morgens de 'druppels waren die de emmer heeft doen overlopen'. Ze hebben, en dit zeiden alle demonstranten die ik sprak, genoeg "van het fascisme van Erdogan". Enkele actievoerders sloopten vervolgens het logo van de AKP op het gebouw.

De demonstranten hebben het gevoel dat Erdogan langzamerhand een paranoïde dictator aan het worden is, die zijn versie van de Islam wil opleggen aan de rest van de bevolking. En dat, zeggen ze, zijn ze niet bereid te laten gebeuren.

Om duidelijk te maken hoe zeer ze het gehad hebben met alles waar de AKP voor staat zetten ze het hoofdkantoor uiteindelijk in brand:

Rond een uur of twaalf (schat ik) zag ik ineens grote groepen oproerpolitie arrivieren. Ze waren duidelijk klaar voor de strijd. Daarom liep ik op ze af. De leider vertelde me dat ze niet van plan waren om in te grijpen. Ze stonden daar alleen om de boel te intimideren zodat de demonstranten niet te ver zouden gaan. Zouden ze dat wel doen - dus andere gebouwen en winkels plunderen - dan zou er misschien wél actie worden ondernomen. 

Uiteindelijk was het dus aan de brandweer om het kantoor van de AK te redden. Rijkelijk laat, maar ach, zullen ze zeggen: 'We probeerden het wel'.

Het is mij duidelijk dat de actievoerders nog lang niet genoeg hebben van de protesten. Ze, vertelden ze me, eisen dat Erdogan aftreedt. Concessies en tegemoetkomingen op bepaalde gebieden zijn niet goed. De regering moet opstappen - en wel meteen. Ze eisen hun rechten en accepteren niet dat Erdogan "de seculiere staat afbreekt!"

Ondertussen moeten we ons ook de vraag stellen: grijpt het leger in? Hoe langer de onrust aanhoudt, en hoe meer geweld de politie gebruikt (in andere steden), des te groter de kans dat er uiteindelijk een coup volgt. Erdogan speelt dus met vuur.