Weekoverzicht Brussel, week 26

Maar daarom is het niet minder interessant om eens te kijken wat zich daar in Brussel verder nog allemaal afspeelde afgelopen week. Een week die natuurlijk mede in het teken stond van de voorlopig laatste EU-top voor het zomerreces. Ik heb voor u de volgende dagselectie gemaakt.

Op zaterdag werd duidelijk dat de Eurogroep (alle ministers van financiën van de eurozone) er onderling nog niet uit was over de condities en voorwaarden waaronder banken failliet mogen gaan. Zulks in de aanloop naar de later die week te houden Euro-top. De groep vergaderde in Luxemburg 19 uur, maar uitsluitsel werd niet geboden. Ook werd niet bekend gemaakt welke knelpunten er waren en welke landen 'moeilijk' deden. Zoals bekend wil de Eurogroep doen voorkomen dat zij de belastingbetaler niet het gelag wil laten betalen bij de vorming van de toekomstige Banken Unie. Dit is zeer gewiekste volksverlakkerij, want sinds Cyprus weten we, dat nergens in de eurozone je geld veilig op de bank staat. Maar de jongens en meisjes uit Brussel moeten wat, want het geld is op. Het is simpelweg op en de eurozone kampt met een gigantische werkloosheid, waar nog bij de introductie van de euro, ruim tien jaar geleden, 'volledige werkgelegenheid' werd beloofd. Ach, wie gelooft die eurocraten uit het Berlaymont gebouw nog? U?

Dan de zondag. Op die dag mochten we vernemen dat de 60 miljard rechtstreekse bankensteun vanuit het ESM een middelenbeslag legt van maar liefst 180 miljard. Dat hadden we nog niet eerder gehoord. Natuurlijk niet, want als dat onmiddellijk bekend zou worden gemaakt, dan zou er een storm van protest zijn opgetreden. Althans, dan zouden de Spaanse banken er niet zo gemakkelijk mee weg gekomen zijn. Zo marcheert het nu eenmaal in Brussel: stapje voor stapje, zodat er geen weg terug meer is. Maar bizar blijft het wel: tegen het oorspronkelijke verdrag in worden individuele banken van een lidstaat gered met belastinggeld van burgers uit de nog welvarende lidstaten en het ESM fonds is meteen voor bijna 40% leeggetrokken. Ja, dat noem ik bizar.

De nieuwe werkweek opende met het bericht dat de EU een nieuwe overlegronde met Turkije over toetreding tot de EU een wat 'lastige' timing vond. Niet gek als je de daden van die islamitische dictator jegens diens eigen bevolking in ogenschouw neemt. Maar 'islam' en 'dictatuur' zijn woorden die de eurocraten als muziek in de oren klinken. Zo blijkt telkens weer. Maar nu, met het werkelijk absurde gebruikte geweld door Erdogan, was het zelfs voor de eurocraten te gortig om openlijk hun steun aan 'total freak' Erdogan te betuigen. Overigens duurden de aarzelingen niet lang, want een dag later verklaarde de Ierse minister van Buza, Eamon Gilmore, namens het voltallige college van ministers van Buitenlandse Zaken van de EU:

Recht lullen wat krom is, dat is een vak dat in Brussel uitstekend wordt beheerst, zo blijkt maar weer.

De dinsdag dan. De dag van voormalig PVV-europarlementariër Daniël van der Stoep en Tom Staal van Geenstijl. In twee reportages veegden zij de vloer aan met de exorbitante geldverspilling van de eurocraten in Straatsburg en Brussel. Door de overtrokken reacties van twee betrapte europarlementariërs, de Tsjechische communist en verkeersongevallen veroorzaker Miroslav Ransdorf en de arrogante Italiaan Raffaele Baldassarre, kreeg het item internationale media aandacht. Eigen schuld dikke bult. Europarlementsvoorzitter Schulz deed er nog een schepje bovenop door een onderzoek naar de reportage te gaan opstarten. Hoe zielig kun je zijn?

De midweek opende met het bericht dat diezelfde Schulz, namens het EP, niet akkoord kon gaan met de Meerjarenbegroting. Hij wilde nog meer geld. De brutaliteit van deze 'koninkjes' kent geen grenzen. De omhooggevallen gewezen boekverkoper bestond het om op hoge toon te eisen dat het gat van vorige jaren eerst wordt afgedekt. Je moet maar durven.

Er gebeurde deze woensdag zóveel, dat ik er niet met één voorbeeld vanaf kom. Neem bijvoorbeeld de instemming van onze senaat, onze Eerste Kamer, die zónder erover te stemmen het herziene Begrotings pact van de EU aannam.

Ander voorbeeld, dat nauwelijks door de Nederlandse pers werd becommentarieerd was het bericht dat Finland ernstige bedenkingen heeft geuit bij het toezicht op de komende Banken Unie. Anders dan de Nederlandse regering zijn de Finnen niet helemaal gek. De Finse premier Jyrki Katainen:

Daarmee zet Katainen zwaarder in dan de Duitsers, die liever een nauwer samenwerkingsverband van nationale toezichthouders zien, dan een nieuwe, onafhankelijke autoriteit. Verwonderen doet dat natuurlijk niet, want daarvoor is een nieuw Europees verdrag noodzakelijk en die tijd is er niet. Het moet quick and dirty.

Tegelijkertijd voerden ECB-president Draghi en Eurogroep-voorzitter Dijsselbloem een onvervalst euro-duet op. Dijsselbloem deed voorkomen alsof de banken voortaan hun eigen boontjes moesten doppen, Draghi zei dat de economische bal nu bij de politiek lag, maar voegde er tegelijkertijd aan toe dat de ECB, indien nodig, alles zou doen om de euro te redden. Iets wat een dag later door onze DNB ambtenaar Knot werd bevestigd.

Op donderdag verscheen het verwachte bericht dat de ministers van financiën van de eurogroep een akkoord hadden weten te bereiken over de regels waaronder banken zouden mogen omvallen.

Eerst zal er bij de aandeelhouders en obligatiehouders worden aangeklopt en in het laatste stadium zouden ook andere banken, door middel van een door de sector gefinancierd fonds, de bank moeten redden. Spaarders met tegoeden tot 100.000 euro zullen niet aangeslagen worden. Dat is geregeld in nationale zogeheten depositogarantiestelsels.

Maar dat is een enorme fopspeen, omdat daar helemaal geen geld voor is. Het geld is op en daarom komt de EU het halen waar het nog is: bij de spaarder! Als het niet zo erg was zou je over de grond rollen van het lachen, maar helaas, het is de eurocraten bittere ernst. De Noordelijke lidstaten zullen bloeden, kostte wat kost. Om de one-size-fits-none-euro te redden. En weet u wat het ergste is? Het zal allemaal niet helpen, want de onderliggende problematiek van enorm divergerende economieën en verschillende sociale stelsels wordt er niet mee opgelost. Het is gewoonweg niet om aan te zien hoe deze euro-dictatuur doorgaat. Mogen wij, burgers, daar soms ook nog iets van vinden? Me dunkt, om wiens geld gaat het hier eigenlijk?

En het erge is, dat de EU-leugens door policor economen als Harald Bennink gewoon worden overgenomen. Evenals Stapel zou deze meneer 120 uur taakstraf dienen te krijgen. Dan ziet Inmaxxa directeur en DFT columnist, Harry Geels, de zaken een stuk scherper.

In het licht van alle economische ellende die over de Europese bevolkingen wordt uitgestort door het falikant verkeerde one-size-fits-all-beleid doet het bericht van de Europese Commissie, dat het vertrouwen in de economiëen van de eurozone toeneemt natuurlijk volkomen potsierlijk aan. Als niemand het zegt, dan moet je het zelf maar zeggen, schijnen ze in het Berlaymont gebouw te denken. Tja, wat moet ja daar nu nog van zeggen?

Ander opvallend bericht op de donderdag was de uitspraak van de Duitse minister van Sociale Zaken, zuster Ursula, dat het grootste gevaar voor Europa bestond uit emigratie. Daarmee bedoelde ze niet de ongebreidelde immigratie van islam, maar ze doelde op het risico van menselijk kapitaalvlucht: veel jongeren, met name de hoog opgeleide, zouden mogelijk naar de VS of Canada willen emigreren. Maar ja, als er geen banen zijn is er geen toekomst. Waar blijft die door Brussel beloofde 'volledige werkgelegenheid' toch?

Vandaag, vrijdag, ook al geen goed nieuws. De uitkomst van de EU-top over de werkloosheidsbestrijding leverde het bedrag op van 8 miljard ter bestrijding van de jeugdwerkloosheid, een verhoging van het reeds voorgenomen bedrag met maar liefst één derde. Nederland profiteert daar overigens geen cent van, maar dat was voor 'prijswinnaar' Rutte ook volkomen normaal. Want wat zei onze prijspremier na afloop van de top? Rutte bestempelde dit als 'zeer terecht', omdat de landen waarvoor het bedoeld is 'grote problemen' hebben en omdat Nederland niets heeft aan 'het type maatregelen' die met de regeling ondersteund worden. Volgens Rutte is er in Nederland al een goed beleid voor de bestrijding van werkloosheid onder jongeren. Ja, dat zien we met een record werkloosheid, ook onder de jeugd. En dan rekenen we die 230.000 Wajong jongeren nog niet eens mee. Het is werkelijk bar en boos met dit rariteiten kabinet.

Maar intussen gaat de EU onverdroten door met haar expansie. Volgende week wordt Kroatië als 28e lid verwelkomt, wordt Servië klaargestoomd en is Letland 'verleid' om tot de eurozone toe te treden.

Dit euro festijn kan maar op één manier aflopen...

Teken verzet aan, om te beginnen tijdens de aanstaande barbeque ter gelegenheid van het twee maands verlof van onze jongens en meisjes van het parlement, aanstaande donderdag 4 juli op het Plein in Den Haag.

Tot de volgende Keek.

"