Volkskrant: Belasting verlagen is geld uitgeven

Robert Giebels windt zich vandaag in de Volkskrant op over politici die altijd meer geld willen uitgeven. Nu Nederland onder de Europese begrotingsnorm van drie procent is gezakt, is de bezuinigingsdrift als sneeuw voor de zon verdwenen en staan alle partijen weer klaar met hun stokpaardjes. D66 en de VVD willen lastenverlaging. D66 wil ook altijd meer geld voor onderwijs. De PvdA wil juist meer geld voor de lage inkomens. De ChristenUnie wil meer geld voor de zorg. En de SGP wil meer geld voor defensie.

Potverteren, noemt Giebels het. Zo op het eerste gezicht heeft hij gelijk. Het gat op de begroting is nog niet eens gedicht of de meeste politici vinden dat de tijd voor zuinigheid al weer voorbij is.

Echter, niet alle partijen pleiten ervoor meer geld uit te geven. Dat willen de PvdA, ChristenUnie en SGP. Waar D66 en VVD voor pleiten is belastingverlaging. Dat heeft allicht eenzelfde uitkomst voor het begrotingstekort: Dat groeit zowel wanneer de eerste partijen hun zin krijgen en de staat meer uitgeeft als wanneer de laatsten ervoor zorgen dat er minder geld binnenkomt. Maar in economisch en moreel opzicht is er een enorm verschil.

Economisch gezien is lastenverlichting zonder meer verstandiger dan het verhogen van de overheidsuitgaven. Het is vanwege alle lastenverzwaringen van de afgelopen jaren dat de Nederlandse economie nog altijd kwakkelt terwijl de meeste andere landen in Europa groeien. De consument heeft minder te besteden, bedrijven hebben minder om te investeren. Dan stagneert de groei. Lastenverlichting betekent dat burgers en bedrijven meer geld overhouden; geld dat ze kunnen gebruiken om aankopen de doen en om te investeren in hun onderneming. Nog zwaardere lasten, daarentegen, die nodig zouden zijn om hogere staatsuitgaven te financieren, hebben het tegenovergestelde effect: nog minder consumentenbestedingen, nog lagere investeringen, dus minder groei en hogere werkloosheid.

Dat is het pragmatische (en dus D66) argument voor lastenverlichting. Het principiële argument is dat burgers recht hebben op het geld dat zij zelf verdienen en de overheid alleen belasting int om diensten te kunnen betalen die de private sector niet kan leveren en waar alle burgers van profiteren. Denk aan defensie, de politie, wellicht infrastructuur. De overheid dient immers de burger, niet andersom.

Wie, zoals Giebels, de fout maakt belastingen als gelijk aan uitgaven te zien, zegt impliciet dat al het geld in Nederland het bezit is van de staat en burgers blij moeten zijn wanneer diezelfde staat hen de helft van hun inkomen laat houden. Zo is het niet. Burgers zijn geen slaven van de overheid die politici dankbaar moeten zijn wanneer die hen een beetje lastenverlichting gunnen. Politici zouden dankbaar moeten zijn voor het feit dat Nederlanders zoveel belasting kunnen ophoesten!