Aftakeling bij de politie

De conditie van de gemiddelde politieagent laat uuhh... wat te wensen over. Agenten zijn niet fit genoeg om hun werk te doen. Daarbij heeft een grote groep te maken met psychische klachten. Geen goede voorwaarden voor een krachtig politiecorps. Maar de gesteldheid van het politiecorps schuilt niet alleen in de fysieke en mentale conditie.

De Nederlandse Politiebond concludeerde uit een proef met een parcours dat 30 á 40 procent van de politieagenten de jaarlijkse fitheidstest die in 2012 wordt gestart niet zal halen. En onlangs werden we al gealarmeerd over de zorgwekkende mentale gesteldheid van het politiecorps. 20 á 30 procent van de agenten heeft te maken met 'verminderde mentale weerbaarheid' en is daarom niet of minder inzetbaar.

Minister Opstelten (Veiligheid en Justitie) erkent dat het probleem niet alleen extern is. Natuurlijk is er sprake van een maatschappij met toenemend geweld, ook gericht tegen de politie zelf. Maar de politie zelf is ook niet 'in vorm'. Hij schrijft daarom in zijn brief aan de Tweede Kamer:

Prachtig en een waarheid als een koe. En vrolijk gaan we aan de slag met de aanpak van de fysieke en mentale gesteldheid van de agenten. Alsof we niet zojuist deze drieslag hadden geconstateerd. Laten we het moreel dan gewoon achterwege?

Het probleem van de Nederlandse politie is dat we ze zien en behandelen als 'het lulletje met het petje'. En dat voelen ze zelf ook. Waarom zou je je eigen gestel goed in vorm houden als je cavia's moet redden of fietsers zonder licht moet gaan bekeuren?

Natuurlijk kunnen we minima opstellen die agenten in conditietest moeten behalen. Maar daarmee is het politiecorps nog niet direct goed in vorm. Een weerbaar politiecorps bereik je alleen wanneer je het serieus neemt.