Deze week is Diederik Samsom twee weken partijleider van de PvdA. Dagelijkse Standaard viert dat door in zijn verleden te duiken. Deel 1 van een drieluik.
Je wordt na een actie niet veroordeeld, je krijgt meteen een boete. Dan koop je het af, eigenlijk net als wanneer je door rood rijdt. Ik denk dat me dat in Nederland maximaal tien keer is overkomen. Aan het woord is Diederik Samsom, afgelopen zaterdag in De Volkskrant. De kersverse PvdA-leider blijkt over een grote fantasie te beschikken. Als campagneleider van Greenpeace was hij verantwoordelijk voor én betrokken bij diverse acties die het daglicht nauwelijks konden verdragen.
Obsessie met Dodewaard
Met name bij de kerncentrale in Dodewaard laat de actievoerder Samsom zich gelden. Als campagneleider vindt hij dat daarbij alles geoorloofd is. Wegversperringen en spoorblokkades zijn voor de organisatie doodnormaal. Bij welke acties Samsom precies betrokken was, heeft hij nooit eerlijk opgebiecht. Niet zo verwonderlijk, gezien zijn staat van dienst: op 12 december 2000 wordt hij bijvoorbeeld gearresteerd bij een van de vele acties die Greenpeace destijds onder zijn leiding uitvoerde. De directie van de kerncentrale kan de veiligheid van een groep journalisten niet waarborgen en sluit ze een uur op op het terrein in Dodewaard. De verschillige vergelijking met door rood licht rijden blijkt wat stoerder dan Samsom zich in werkelijkheid heeft gedragen:
De politie maakte omstreeks kwart over twaalf een einde aan de actie. Daarbij hield zij woordvoerder Diederik Samsom van Greenpeace, die zich verzette, aan. Vijf andere actievoerders gingen vrijwillig weg.
Verzet bij aanhouding is uiteraard strafbaar in Nederland.
Een maand later voert zijn clubje wederom actie bij de kerncentrale. Ditmaal hebben Samsom en zijn vrienden een oude ME-bus op de kop getikt. De chauffeurs trekken blauwe truien aan om de indruk te wekken daadwerkelijk MEers te zijn. Ze weten het terrein van de kerncentrale te bereiken en worden vervolgens opgepakt. Ook dat is strafbaar:
Hij die opzettelijk onderscheidingstekens draagt of een daad verricht behorende tot een ambt dat hij niet bekleedt of waarin hij geschorst is, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie maanden of geldboete van de tweede categorie.
Samsom heeft nooit bevestigd dat hij bij deze criminele actie aanwezig was. Zijn vriend Thor Veen was er wel bij, zo laat deze in het Greenpeace Jaarverslag van 2001 weten (PDF). Het was een hele inventieve actie, zou hij er trots over zeggen. Daar had toenmalig campagneleider Diederik Samsom natuurlijk niets mee te maken.
Via de officiële kanalen laten de crimineeltjes weten er maar wat trots op te zijn:
Bij de kerncentrale in het Gelderse Dodewaard wist de milieuorganisatie met een bus van de Mobiele Eenheid door een wegversperring van de politie heen te komen. Zes actievoerders blokkeren nu met de tweedehands ME-bus de doorgang van het transport van opgebruikte brandstofstaven naar de opwerkingsfabriek in het Britse Sellafield.
Was Diederik Samsom er nou wel of niet bij in januari 2001? Wij menen van wel. Het volgende YouTube-fragment is wat vaag. Maar wie is de man die pontificaal bovenop de voormalige ME-bus zit terwijl zijn collegas zich eraan vastketenen? Zou het Diederik Samsom kunnen zijn, of is het toch Martijn van Dam? Kijk en vergelijk.
De grenzen van de wet
Of iets wettelijk is toegestaan of niet, lijkt de actievoerder Samsom überhaupt niet zoveel te deren. Dat is tekenend voor de houding van Greenpeace in de tijd dat Samsom er actief was. De Europese wetgeving (…) schiet nog ernstig tekort, laat Greenpeace weten als ze weer eens over de schreef zijn gegaan. Van een groep milieuradicalen mag je ervan uit gaan dat ze zich van de wet niets aantrekken. Bij een volksvertegenwoordiger met de ambitie om premier te worden, ligt dat anders.
Samsom zei in De Volkskrant over zijn aanhoudingen: Ik denk dat me dat in Nederland maximaal tien keer is overkomen. Tien keer, als je het snel zegt is het niets. Maar dat is meer dan alle PVV-Kamerleden samen. Het is bovendien opvallend dat hij Nederland er uitdrukkelijk bij noemt. Hoe vaak denkt Samsom dat hij in het buitenland is gearresteerd?
En hoe zit het eigenlijk met zijn strafblad? In het Volkskrant-vraaggesprek ontkent hij stellig er een te hebben. Wel een vrij lange lijst van aanhoudingen en uitreikingen. Je wordt na een actie niet veroordeeld, je krijgt meteen een boete. Dan koop je het af.”
Maar zoals persofficier Wouter Bos (!) verklaarde nadat de vermeende kopstoot van PVV-Kamerlid Marcial Hernandez met een schikkingsvoorstel werd afgedaan: na een schikking volgt sowieso een aantekening op het strafblad. Bovendien werden na het incident met het ME-busje alle arrestanten voorgeleid voor de politierechter:
Alle arrestanten mochten donderdagmiddag weer naar huis. Ze moeten op 21 februari voor de politierechter in Arnhem verschijnen.
Zat Samsom daar ook bij? Werd hij tot een boete veroordeeld? Vragen, vragen.
Van een premierskandidaat verwachten we absolute openheid over zijn criminele verleden. Samsom moet zijn strafblad en de lijst van aanhoudingen waarover hij rept, openbaar maken. Pas dan weet de Nederlandse kiezer wat er echt te kiezen valt.
