Wie de sharia zaait, zal jihad oogsten

Ze bestaan echt, politiekcorrecte mythen over de motieven van Nederlandse jihadstrijders: “onze Syriëgangers vertrekken naar dat land om de bevolking te helpen.” Of: “de geweldsbereidheid van jonge moslims is een gevolg van de apathie van de internationale gemeenschap.” Of: “het anti-islamklimaat in Nederland is de voedingsbodem voor radicalisering.”

Laat ik u meteen uit de droom helpen, al het bovenstaande is op zijn best naïef wensdenken en op zijn kwaadst moedwillige leugenachtigheid. Als Nederlandse jongeren hun medemoslims echt wilden helpen, zouden zij scholen gaan bouwen in Tsjaad of Niger in plaats van zich melden bij het aan Al Qaida gelieerde Jabhat al-Nusra of ISIS, de Islamitische Staat in Irak en Syrië, een terreurbeweging die zo radicaal is dat zelfs Osama bin Ladens volgelingen er afstand van hebben genomen. En juist deze bewegingen zijn razend populair bij de Nederjihadisten, al druipen hun handen van onschuldig, islamitisch bloed.

Ook de derde mythe – ons anti-islamklimaat als voedingsbodem voor radicalisering - is gemakkelijk door te prikken. Uit het WZB-onderzoek naar fundamentalisme onder moslims in West-Europa blijkt geen enkele relatie tussen hun al dan niet gemarginaliseerde positie in de samenleving en radicalisme. Integendeel, islamieten in Nederland hebben een veel betere positie dan in Duitsland en toch zijn zij hier fundamentalistischer dan bij onze Oosterburen. Bovendien is radicalisering waarneembaar in ieder land op aarde waar moslims wonen. Of laten Tsjetsjenen, Yemenieten en Saoedi's zich ook provoceren door de uitpraken van Geert Wilders? Graag wil ik de wetenschappelijk studies zien waaruit de relatie tussen een achterstand op de arbeidsmarkt en religieuze radicalisering blijkt.

Toch gaan zij, die jonge Nederlandse moslims, op naar Syrië, op naar de jihad, op naar het martelaarschap. (Ik schrijf “Nederlandse” omdat dit nu eenmaal hun nationaliteit en ons probleem is, niet omdat de jihadi’s in kwestie zich zo voelen.) Als de policormythes en de doorzichtige leugens van sympathisanten niet de ware motieven tonen, waar komt die behoefte, die drang naar actie, bloed en geweld dan vandaan? Een moeilijke vraag die een langer en gedetailleerder antwoord verdient dan ik in deze column kan geven.

Ik begrijp die verbazing niet zo goed. Als ouders hun kinderen opvoeden met de Koran in de hand, dus met een stortvloed van niet Westerse (je zou zelfs kunnen zeggen “antiwesterse”) waarden, is het dan zo verwonderlijk dat jongeren uit die opvoeding hun eigen consequenties trekken en een stap verder gaan? Uit het eerder genoemde WZB-onderzoek blijkt dat meer dan de helft van de Nederlandse moslims terug wil keren naar de begintijd van de islam (de 7e eeuw dus!), een evengroot aantal gelooft dat het Westen er op uit is de islam te vernietigen, tweederde van de Nederlandse moslims de regels van de sharia superieur aan de Nederlandse wetten acht en driekwart meent dat de Koran maar één uitleg (de letterlijke) heeft. Uit eerder onderzoek bleek al dat 75% van de islamieten in ons land de vrijwilligers die in Syrië hun jihad voeren als helden beschouwt.

Wie verbaast zich er dan over dat kinderen de religieuze denkbeelden van hun ouders in de praktijk willen brengen? Jihad, sharia, khilafa, i'jaz (wonder van het heilige schrift) – het zijn geen verzonnen concepten, zij zijn stuk voor stuk in Koran en hadith te vinden. De vraag is zelfs gerechtvaardigd of je wel een goede moslim bent wanneer je niet streeft naar invoering van islamitisch recht of een kalifaat waaronder alle moslims vallen. Voor gemakkelijk te beïnvloeden jongeren is de stap van de abstracte begrippen van hun ouders naar concrete actie helemaal niet zo groot, het streven ernaar is hen immers met de paplepel ingegoten. Zit je eenmaal in dat fundamentalistische wereldje – een milieu waarvan de “mainstream” islam zich niet kan of wil ontdoen, tot zover de zelfreinigende werking van de Ware Religie – is het helemaal niet zo moeilijk woorden in daden om te zetten.

Terug naar de ouders. Als zij hun kinderen opvoeden met de intolerantie en haat die hun geloof op dit moment zo onderscheidt van meer vreedzame religiën, wees dan niet verbaasd als zij ervoor kiezen deze lijn door te trekken wanneer zij opgroeien. Leer een kind joden te wantrouwen en het wordt een volwassen antisemiet. Leer een jongen dat meisjes anders (lees:minder) zijn en hij wordt een vrouwenhater. Leer die meisjes dat zij zich moeten onderscheiden door het symbool van hun ongelijkheid om het hoofd te dragen en zij zullen nooit volwaardige leden van een open, vrije en seculiere samenleving worden.

Bovenal: wanneer je kinderen leert dat Middeleeuwse religieuze regels die golden voor barbaarse woestijnstammen waardevoller zijn dan de grondrechten en beginselen van een moderne democratische rechtstaat, zullen zij deze nooit als de hunne zien en hen met het grootste gemak terzijde schuiven. Zij zullen altijd gefascineerd en aangetrokken worden door het soort gedrag dat in de heilige boeken wordt beschreven en de mannen die erin worden vereerd. Wie de sharia zaait, zal jihad oogsten.