De EU sloopt onze exporteconomie

Als je de EU-propagandeurs als Guy Verhofstadt moeten geloven, staat bij een Nederlands uittreden na een jaar het gras op de Rotterdamse kades. Het schrikbeeld van een economische neergang is het belangrijkste argument waar de eurofielen tegenwoordig mee strijden. Zelfs werkgeversvoorman Wientjes lijkt erin te geloven. Leuk geprobeerd, maar in werkelijkheid wordt onze exportpositie uitvoerig gesloopt door de Europese Unie.

Het is waar dat Nederland als handelsland belang heeft bij een vrije handel met de rest van Europa, maar waarom dat dan in een politieke unie zou moeten is nog altijd dé vraag. Het is juist die politieke unie met haar wetten en gezamenlijk Buitenlands Beleid die onze positie schaadt. Landen als Zwitserland, Liechtenstein en Noorwegen, buiten de EU maar binnen de vrijhandelszone, hebben hier geen last van.

Kon Nederland eerst nog vrijhandelsverdragen afsluiten met landen buiten Europa, nu moet dat allemaal collectief. Met als gevolg dat er in dergelijke verdragen allerlei zaken komen die erg gunstig zijn voor landen als Frankrijk en Duitsland, maar waar Nederland juist last van heeft. Daarnaast moeten we niet vergeten dat de procedure van het sluiten van een handelsverdrag een bureaucratisch en daarmee tijdrovend proces is. Het helpt dan niet als je er nog een bureaucratisch moloch tussen zet en er 751 parlementariërs eerst jaren over laat ruziën.  

De meeste mensen, zelfs eurofielen, zijn het erover eens dat de economische kracht van Europa tanende is. De grootste groei komt van buiten de oude wereld, Azië en Latijns-Amerika bijvoorbeeld. Nederland haalt bijna dertig procent van haar export van buiten de EU. In de afgelopen twintig jaar groeide de export naar de VS even hard als de binnen-Europese handel. Intussen treft de EU economische sancties tegen allerlei landen die niet alleen het betreffende land raakt, maar ook de landen in de Unie, júíst de export-landen.

Zo ook in de sancties tegen Rusland. Nu die sancties Rusland ook economisch moeten raken, verliezen Nederlandse exporteurs miljoenen. Rusland is met bijna zeven miljard euro het zeven na grootste exportland voor Nederland en een belangrijke investeerder. Politiek wordt gevoerd over de rug van Nederlandse bloementelers en machinebouwers. Nederland is ook de belangrijkste olie-importeur van Rusland, waarbij veel van die olie in Nederland wordt bewerkt om daarna doorverkocht te worden, allemaal geld dat we nu deels mislopen.

Maar laten we niet eenzijdig naar de export kijken. We moeten niet vergeten dat de haven van Rotterdam vooral zo groot is door de spullen die er aankomen vanuit Azië en Amerika. Die kunnen we doorvoeren of bewerken om ze zo tegen een hogere winst te verkopen. Daarmee ligt de import aan de basis van het Nederlandse handelssucces. Onze vijf grootste importpartners zijn Duitsland, China, België, de VS en het Verenigd Koninkrijk; twee niet-EU landen van wie één er mogelijk uitstapt. Bijna de helft van onze import komt van buiten de EU.

Nee, de EU kent geen voordelen die een vrijhandelszone niet heeft, de nadelen wel. Wat betreft de handel binnen Europa zou het vreemd zijn als we die verliezen bij een uittreden. Zouden die andere landen dan geen profijt hebben bij de handel met Nederland, wensen die hun investeringen in Nederland af te schrijven, willen die Nederland tot een isolatiepolitiek dwingen? Natuurlijk niet! Waar er twee handelen, hebben er twee profijt. Dat kan je van een politieke unie niet zeggen.  

Instant update: wist u dat u op ondergetekende kan stemmen a.s. donderdag? Lijst 9, artikel 50, nummer 19.